วันพฤหัสบดีที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565

บ้านแห่งพระพร

 บ้านแห่งพระพร

บุรุษ สตรี(ยา​เอล มาร​ธา​  ฮัน​นาห์​  มารีย์ ) ลูก(ซา​มู​เอล​ อิสอัค ดาวิด)

บ้าน​ของ​อา​บี​นา​ดับ และ บ้าน​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม

2ซมอ. 6:1 ดาวิด​ทรง​รวบ​รวม​ทหาร​ทั้ง​ปวง​ใน​อิส​รา​เอล​ที่​ถูก​คัด​แล้ว​อีก​ครั้ง​หนึ่ง​ได้ 30,000 คน

2ซมอ. 6:2 และ​ดาวิด​ก็​ทรง​ลุก​ขึ้น​ไป​กับ​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​สิ้น ที่​อยู่​กับ​พระ​องค์​จาก​บา​อา​เล​ยู​ดาห์ เพื่อ​นำ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ขึ้น​มา​จาก​ที่​นั่น ซึ่ง​เรียก​ตาม​พระ​นาม คือ​พระ​นาม​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ ผู้​ประ​ทับ​เหนือ​พวก​เค​รูบ

2ซมอ. 6:3 และ​พวก​เขา​ก็​เอา​เกวียน​ใหม่​บรร​ทุก​หีบ​ของ​พระ​เจ้า และ​นำ​ออก​มา​จาก​บ้าน​ของ​อา​บี​นา​ดับ​ซึ่ง​อยู่​บน​เนิน​เขา และ​อุส​ซาห์​กับ​อา​หิ​โย​พวก​บุตร​ของ​อา​บี​นา​ดับ​ก็​ขับ​เกวียน​ใหม่​เล่ม​นั้น

2ซมอ. 6:4 และ​บรรทุก​หีบ​ของ​พระ​เจ้า นำ​จาก​บ้าน​ของ​อา​บี​นา​ดับ​ซึ่ง​อยู่​บน​เนิน​เขา และ​อา​หิ​โย​เดิน​หน้า​หีบ

2ซมอ. 6:5 ดาวิด​กับ​พงศ์​พันธุ์​ทั้งสิ้น​ของ​อิส​รา​เอล​ก็​ร่า​เริง​กัน​เต็มที่​อยู่​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์​ด้วย​เครื่อง​ดนตรี และ​ด้วย​พิณ​เขา​คู่​และ​พิณ​ใหญ่ รำ​มะ​นา กรับ และ​ฉาบ

2ซมอ. 6:6 และ​เมื่อ​มา​ถึง​ลาน​นวด​ข้าว​ของ​นา​โคน อุส​ซาห์​ก็​เหยียด​มือ​ออก​จับ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ไว้​เพราะ​โค​สะดุด

2ซมอ. 6:7 และ​พระ​พิโรธ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ก็​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​อุส​ซาห์ และ​พระ​เจ้า​ทรง​ประ​หาร​เขา​ที่​นั่น เพราะ​ความ​ผิด​ของ​เขา เขา​จึง​ตาย​ข้าง​หีบ​ของ​พระ​เจ้า

2ซมอ. 6:8 และ​ดาวิด​ก็​กริ้ว เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ทลาย​ด้วย​การ​ทำลาย​อุส​ซาห์ จึง​เรียก​ที่​ตรง​นั้น​ว่า เป​เรศ​อุส​ซาห์​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้

2ซมอ. 6:9 ใน​วัน​นั้น​ดาวิด​ก็​ทรง​กลัว​พระ​ยาห์​เวห์ และ​ตรัส​ว่า “หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​มา​ถึง​ข้า​ได้​อย่าง​ไร?”

2ซมอ. 6:10 ดัง​นั้น​ดาวิด​จึง​ไม่​ทรง​ยอม​นำ​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ของ​ดาวิด​ให้​อยู่​กับ​ตน แต่​ดาวิด​ทรง​ให้​เลี้ยว​ไป​ที่​บ้าน​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม​ชาว​กัท

2ซมอ. 6:11 หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ก็​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม​ชาว​กัท​สาม​เดือน และ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อวย​พร​โอ​เบด​เอ​โดม​และ​ครอบ​ครัว​ของ​เขา​ทุก​คน

2ซมอ. 6:12 มี​คน​ไป​กราบ​ทูล​กษัตริย์​ดาวิด​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อวย​พร​ครอบ​ครัว​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม และ​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​เขา​เนื่อง​ด้วย​หีบ​ของ​พระ​เจ้า” ดัง​นั้น​ดาวิด​จึง​เสด็จ​ขึ้น​ไป​นำ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า จาก​บ้าน​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม​ถึง​เมือง​ของ​ดาวิด​ด้วย​ความ​ชื่น​ชม​ยินดี

2ซมอ. 6:13 และ​เมื่อ​ผู้​หาม​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เดิน​ไป​ได้​หก​ก้าว ดาวิด​ก็​ทรง​ถวาย​โค​ตัว​หนึ่ง​กับ​ลูก​โค​อ้วน​ตัว​หนึ่ง

2ซมอ. 6:14 และ​ดาวิด​ก็​ทรง​เต้น​รำ​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ ด้วย​สุด​กำ​ลัง​ของ​พระ​องค์ และ​ดาวิด​ทรง​สวม​เอ​โฟด​ผ้า​ป่าน​อยู่

2ซมอ. 6:1 ดาวิด​ทรง​รวบ​รวม​ทหาร​ทั้ง​ปวง​ใน​อิส​รา​เอล​ที่​ถูก​คัด​แล้ว​อีก​ครั้ง​หนึ่ง​ได้ 30,000 คน

2ซมอ. 6:2 และ​ดาวิด​ก็​ทรง​ลุก​ขึ้น​ไป​กับ​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​สิ้น ที่​อยู่​กับ​พระ​องค์​จาก​บา​อา​เล​ยู​ดาห์ เพื่อ​นำ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ขึ้น​มา​จาก​ที่​นั่น ซึ่ง​เรียก​ตาม​พระ​นาม คือ​พระ​นาม​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ ผู้​ประ​ทับ​เหนือ​พวก​เค​รูบ

2ซมอ. 6:3 และ​พวก​เขา​ก็​เอา​เกวียน​ใหม่​บรร​ทุก​หีบ​ของ​พระ​เจ้า และ​นำ​ออก​มา​จาก​บ้าน​ของ​อา​บี​นา​ดับ​ซึ่ง​อยู่​บน​เนิน​เขา และ​อุส​ซาห์​กับ​อา​หิ​โย​พวก​บุตร​ของ​อา​บี​นา​ดับ​ก็​ขับ​เกวียน​ใหม่​เล่ม​นั้น

2ซมอ. 6:4 และ​บรรทุก​หีบ​ของ​พระ​เจ้า นำ​จาก​บ้าน​ของ​อา​บี​นา​ดับ​ซึ่ง​อยู่​บน​เนิน​เขา และ​อา​หิ​โย​เดิน​หน้า​หีบ

2ซมอ. 6:5 ดาวิด​กับ​พงศ์​พันธุ์​ทั้งสิ้น​ของ​อิส​รา​เอล​ก็​ร่า​เริง​กัน​เต็มที่​อยู่​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์​ด้วย​เครื่อง​ดนตรี และ​ด้วย​พิณ​เขา​คู่​และ​พิณ​ใหญ่ รำ​มะ​นา กรับ และ​ฉาบ

2ซมอ. 6:6 และ​เมื่อ​มา​ถึง​ลาน​นวด​ข้าว​ของ​นา​โคน อุส​ซาห์​ก็​เหยียด​มือ​ออก​จับ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ไว้​เพราะ​โค​สะดุด

2ซมอ. 6:7 และ​พระ​พิโรธ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ก็​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​อุส​ซาห์ และ​พระ​เจ้า​ทรง​ประ​หาร​เขา​ที่​นั่น เพราะ​ความ​ผิด​ของ​เขา เขา​จึง​ตาย​ข้าง​หีบ​ของ​พระ​เจ้า

2ซมอ. 6:8 และ​ดาวิด​ก็​กริ้ว เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ทลาย​ด้วย​การ​ทำลาย​อุส​ซาห์ จึง​เรียก​ที่​ตรง​นั้น​ว่า เป​เรศ​อุส​ซาห์​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้

2ซมอ. 6:9 ใน​วัน​นั้น​ดาวิด​ก็​ทรง​กลัว​พระ​ยาห์​เวห์ และ​ตรัส​ว่า “หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​มา​ถึง​ข้า​ได้​อย่าง​ไร?”

2ซมอ. 6:10 ดัง​นั้น​ดาวิด​จึง​ไม่​ทรง​ยอม​นำ​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ของ​ดาวิด​ให้​อยู่​กับ​ตน แต่​ดาวิด​ทรง​ให้​เลี้ยว​ไป​ที่​บ้าน​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม​ชาว​กัท

2ซมอ. 6:11 หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ก็​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม​ชาว​กัท​สาม​เดือน และ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อวย​พร​โอ​เบด​เอ​โดม​และ​ครอบ​ครัว​ของ​เขา​ทุก​คน

2ซมอ. 6:12 มี​คน​ไป​กราบ​ทูล​กษัตริย์​ดาวิด​ว่า “พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อวย​พร​ครอบ​ครัว​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม และ​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​เขา​เนื่อง​ด้วย​หีบ​ของ​พระ​เจ้า” ดัง​นั้น​ดาวิด​จึง​เสด็จ​ขึ้น​ไป​นำ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า จาก​บ้าน​ของ​โอ​เบด​เอ​โดม​ถึง​เมือง​ของ​ดาวิด​ด้วย​ความ​ชื่น​ชม​ยินดี

2ซมอ. 6:13 และ​เมื่อ​ผู้​หาม​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เดิน​ไป​ได้​หก​ก้าว ดาวิด​ก็​ทรง​ถวาย​โค​ตัว​หนึ่ง​กับ​ลูก​โค​อ้วน​ตัว​หนึ่ง

2ซมอ. 6:14 และ​ดาวิด​ก็​ทรง​เต้น​รำ​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ ด้วย​สุด​กำ​ลัง​ของ​พระ​องค์ และ​ดาวิด​ทรง​สวม​เอ​โฟด​ผ้า​ป่าน​อยู่

2ซมอ. 6:15 ดัง​นั้น​ดาวิด​และ​พงศ์​พันธุ์​ทั้งสิ้น​ของ​อิส​รา​เอล นำ​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ขึ้น​มา ด้วย​เสียง​โห่​ร้อง​และ​ด้วย​เสียง​เป่า​เขา​สัตว์

2ซมอ. 6:16 ขณะ​เมื่อ​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เข้า​มา​ถึง​เมือง​ดาวิด มีคาล​ราช​ธิดา​ของ​ซาอูล​ก็​มอง​ออก​ที่​ช่อง​หน้า​ต่าง เห็น​พระ​รา​ชา​ดาวิด​ทรง​กระ​โดด​และ​เต้น​รำ​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ นาง​ก็​ดูหมิ่น​ดาวิด​ใน​ใจ

2ซมอ. 6:17 พวก​เขา​นำ​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​เข้า​มา​ตั้ง​ไว้​ใน​ที่​กำ​หนด ตรง​กลาง​เต็นท์​ซึ่ง​ดาวิด​ทรง​ตั้ง​ไว้ และ​ดาวิด​ก็​ทรง​ถวาย​เครื่อง​บูชา​เผา​ทั้ง​ตัวและ​เครื่อง​ศานติ​บูชา​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์

2ซมอ. 6:18 และ​เมื่อ​ดาวิด​ทรง​เสร็จ​สิ้น​การ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​เผา​ทั้ง​ตัว​และ​เครื่อง​ศานติ​บูชา​แล้ว พระ​องค์​ก็​ทรง​อวย​พร​ประ​ชา​ชน​ใน​พระ​นาม​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ

2ซมอ. 6:19 และ​แจก​ขนม​ปัง​คน​ละ​แผ่น เนื้อ​คน​ละ​ก้อน และ​ขนม​ลูก​เกด​คน​ละ​แผ่น​แก่​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​ปวง คือ​ประ​ชา​ชน​อิส​รา​เอล​ทั้ง​หมด​ทั้ง​ชาย​และ​หญิง แล้ว​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​ปวง​ต่าง​ก็​กลับ​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​ตน

2ซมอ. 6:20 และ​ดาวิด​ก็​ทรง​กลับ​ไป​อวย​พร​แก่​ราช​วงศ์​ของ​พระ​องค์ แต่​มี​คาล​ราช​ธิดา​ของ​ซาอูล​ออก​มา​พบ​ดาวิด​และ​ทูล​ว่า “วัน​นี้​พระ​รา​ชา​แห่ง​อิส​รา​เอล​ได้​เกียรติ​ยศ​นัก​หนา​ที​เดียว นะ​เพคะ ทรง​ถอด​ฉลอง​พระ​องค์​วัน​นี้​ต่อ​หน้า​พวก​สาว​ใช้​ของ​เหล่า​ข้า​ราช​การ​ของ​ฝ่า​พระ​บาท อย่าง​กับ​ไพร่​คน​หนึ่ง​แก้​ผ้า​ไร้​ยาง​อาย”

2ซมอ. 6:21 และ​ดาวิด​ตรัส​ตอบ​มี​คาล​ว่า “เป็น​สิ่ง​ที่​ทำ​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ ผู้​ทรง​เลือก​เรา​ไว้​แทน​เสด็จ​พ่อ​ของ​เจ้า และ​แทน​ราช​วงศ์​ทั้ง​สิ้น​ของ​พระ​องค์ เพื่อ​ทรง​แต่ง​ตั้ง​ให้​เรา​เป็น​ผู้​นำ​เหนือ​ประ​ชา​กร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ เหนือ​อิส​รา​เอล เรา​จึง​เริง​โลด​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์

2ซมอ. 6:22 เรา​จะ​ยอม​ถูก​ดูหมิ่น​ยิ่ง​กว่า​นี้ และ​เรา​จะ​เป็น​คน​ต่ำ​ต้อยใน​สายตา​เรา แต่​พวก​สาว​ใช้​ที่​เจ้า​พูด​ถึง​นั้น สำ​หรับ​พวก​เขา เรา​จะ​เป็น​ผู้​ที่​ได้​รับ​เกียรติ”

2ซมอ. 6:23 และ​มี​คาล​ราช​ธิดา​ของ​ซาอูล​ก็​ไม่​มี​บุตร​จน​ถึง​วัน​สิ้น​ชีพ

777777777777

บ้าน​ของศัก​เคียส

ลก. 19:5 เมื่อ​พระ​เยซู​เสด็จ​มา​ถึง​ที่​นั่น พระ​องค์​แหงน​พระ​พักตร์​ดู​ศัก​เคียส​แล้ว​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “ศัก​เคียส​เอ๋ย จง​รีบ​ลง​มา เพราะ​ว่า​วันนี้​เรา​จะ​ต้อง​พัก​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​ท่าน

ลก. 19:6 แล้ว​เขา​ก็​รีบ​ลง​มา​ต้อน​รับ​พระ​องค์​ด้วย​ความ​ชื่น​ชม​ยินดี

ลก. 19:7 ทุก​คน​ที่​เห็น​แล้ว​ก็​พา​กัน​บ่น​และ​กล่าว​ว่า “ท่าน​ผู้​นี้​จะ​เข้า​ไป​พัก​อยู่​กับ​คน​บาป”

ลก. 19:8 ส่วน​ศัก​เคียส​นั้น​ยืน​ขึ้น​ทูล​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ทรัพย์​สิ่ง​ของ​ของ​ข้า​พระ​องค์ ข้า​พระ​องค์​ยอม​ให้​คน​ยาก​จน​ครึ่ง​หนึ่ง และ​ถ้า​ข้า​พระ​องค์​โกง​อะไร​ของ​ใคร​มา ก็​ยอม​คืน​ให้​เขา​สี่​เท่า”

ลก. 19:9 พระ​เยซู​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “วัน​นี้​ความ​รอด​มา​ถึง​บ้าน​นี้​แล้ว เพราะ​คน​นี้​เป็น​ลูก​ของ​อับ​รา​ฮัม​ด้วย

ลก. 19:10 เพราะ​ว่า​บุตร​มนุษย์​มา​เพื่อ​จะ​แสวง​หา​และ​ช่วย​ผู้​ที่​หลง​หาย​ไป​นั้น​ให้​รอด”

7777777777

บ้าน​ของมาร​ธา​, มา​รีย์ และ ลา​ซา​รัส​

ลก. 10:38 เมื่อ​พระ​เยซู​กับ​พวก​สา​วก​เดิน​ทาง​ไป พระ​องค์​ทรง​เข้า​ไป​ใน​หมู่​บ้าน​แห่ง​หนึ่ง และ​มี​ผู้หญิง​คน​หนึ่ง​ชื่อ​มาร​ธา​ต้อน​รับ​พระ​องค์​เข้า​ไป​พัก​ที่​บ้าน​ของ​นาง

ลก. 10:39 มาร​ธา​มี​น้อง​สาว​ชื่อ​มา​รีย์ และ​มา​รีย์​ก็​นั่ง​อยู่​ใกล้​พระ​บาท​ของ​พระ​เยซู​คอย​ฟัง​ถ้อย​คำ​ของ​พระ​องค์

ลก. 10:40 แต่​มาร​ธา​วุ่น​วาย​อย่าง​มาก​กับ​การ​ปรน​นิบัติ จึง​มา​ทูล​พระ​องค์​ว่า “องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​องค์​ไม่​สน​พระ​ทัย​หรือ​ที่​น้อง​สาว​ของ​ข้า​พระ​องค์​ปล่อย​ให้​ข้า​พระ​องค์​ปรน​นิบัติ​อยู่​คน​เดียว? ขอ​พระ​องค์​สั่ง​น้อง​ให้​มา​ช่วย​ข้า​พระ​องค์​ด้วย”

ลก. 10:41 แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​ตอบ​นาง​ว่า “มาร​ธา มาร​ธา​เอ๋ย เธอ​กระ​วน​กระ​วาย​และ​ร้อน​ใจ​หลาย​อย่าง​เหลือ​เกิน

ลก. 10:42 สิ่ง​ที่​จำเป็น​นั้น​มี​เพียง​สิ่ง​เดียว และ​มา​รีย์​ก็​เลือก​เอา​ส่วน​ที่​ดี​นั้น ใคร​จะ​ชิง​เอา​ไป​จาก​เธอ​ไม่​ได้”(ยอห์น 4:34 THSV11 พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “อาหารของเราคือการทำตามพระประสงค์ของผู้ที่ทรงใช้เรามาและทำให้งานของพระองค์สำเร็จ

ยอห์น 6:35 THSV11 พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เราเป็นอาหารแห่งชีวิต คนที่มาหาเราจะไม่หิว และคนที่วางใจในเราจะไม่กระหายอีกเลย)

ยน. 11:11 พระ​องค์​ตรัส​อย่าง​นั้น​แล้ว​จึง​ตรัส​กับ​พวก​เขา​ว่า “ลา​ซา​รัส​สหาย​ของ​พวก​เรา​หลับ​ไป​แล้ว แต่​เรา​กำ​ลัง​จะ​ไป​ปลุก​ให้​เขา​ตื่น”

ยน. 11:12 พวก​สา​วก​ทูล​ว่า “องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ถ้า​เขา​หลับ​อยู่ เขา​ก็​จะ​มี​อาการ​ดี​ขึ้น”

ยน. 11:13 พระ​เยซู​ตรัส​ถึง​การ​ตาย​ของ​ลา​ซา​รัส แต่​พวก​สา​วก​คิด​ว่า​พระ​องค์​ตรัส​ถึง​การ​นอน​หลับ​พัก​ผ่อน

ยน. 11:14 ดังนั้น​พระ​เยซู​จึง​ตรัส​กับ​พวก​เขา​ตรงๆ ว่า “ลา​ซา​รัส​ตาย​แล้ว

ยน. 11:15 และ​เพราะ​เห็น​แก่​พวก​ท่าน​เรา​จึง​ยินดี​ที่​เรา​ไม่​ได้​อยู่​ที่​นั่น​เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​เชื่อ อย่าง​ไร​ก็​ดี ให้​พวก​เรา​ไป​หา​เขา​กัน​เถิด”

ยน. 11:16 โธ​มัส​ที่​เรียก​ว่า “ดิดุโมส” จึง​พูด​กับ​เพื่อน​สา​วก​ว่า “ให้​เรา​ไป​ด้วย​กัน​กับ​พระ​องค์​เพื่อ​จะ​ได้​ตาย​กับ​พระ​องค์”

ยน. 11:17 เมื่อ​พระ​เยซู​เสด็จ​มา​ถึง​ก็​พบ​ว่า​เขา​เอา​ลา​ซา​รัส​ไป​ไว้​ใน​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​สี่​วัน​แล้ว

ยน. 11:18 หมู่​บ้าน​เบ​ธา​นี​อยู่​ใกล้​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม คือ​ห่าง​กัน​ประ​มาณ​สาม​กิโล​เมตร

ยน. 11:19 พวก​ยิว​หลาย​คน​มา​หา​มารธา​และ​มา​รีย์​เพื่อ​ปลอบ​โยน​เรื่อง​น้อง​ชาย

ยน. 11:20 เมื่อ​มารธา​รู้​ข่าว​ว่า​พระ​เยซู​กำ​ลัง​เสด็จ​มา นาง​ก็​ออก​ไป​ต้อน​รับ​พระ​องค์ แต่​มา​รีย์​นั่ง​อยู่​ใน​บ้าน

ยน. 11:21 มารธา​ทูล​พระ​เยซู​ว่า “องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ถ้า​พระ​องค์​อยู่​ที่​นี่ น้อง​ชาย​ของ​ข้า​พระ​องค์​ก็​คง​ไม่​ตาย

ยน. 11:22 แต่​ข้า​พระ​องค์​ก็​ทราบ​ว่า​ไม่​ว่า​สิ่ง​ใด​ที่​พระ​องค์​ทูล​ขอ​จาก​พระ​เจ้า​ใน​เวลา​นี้ พระ​เจ้า​ก็​จะ​ประ​ทาน​แก่​พระ​องค์”

ยน. 11:23 พระ​เยซู​ตรัส​กับ​นาง​ว่า “ลา​ซา​รัส​จะ​เป็น​ขึ้น​มา​อีก”

ยน. 11:24 มารธา​ทูล​พระ​องค์​ว่า “ข้า​พระ​องค์​ทราบ​ว่า​เขา​จะ​เป็น​ขึ้น​ใน​วัน​สุด​ท้าย​เมื่อ​คน​ทั้ง​ปวง​จะ​เป็น​ขึ้น​มา”

ยน. 11:25 พระ​เยซู​ตรัส​กับ​นาง​ว่า “เรา​เป็น​ชีวิตและ​การ​เป็น​ขึ้น​จาก​ตาย คน​ที่​วาง​ใจ​ใน​เรา​จะ​มี​ชีวิต​อีก​แม้​ว่า​เขา​จะ​ตาย​ไป

ยน. 11:26 และ​ทุก​คน​ที่​มี​ชีวิต​และ​วาง​ใจ​ใน​เรา​จะ​ไม่​ตาย​เลย เธอ​เชื่อ​อย่าง​นี้​ไหม?”

ยน. 11:27 มารธา​ทูล​พระ​องค์​ว่า “เชื่อ องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ข้า​พระ​องค์​เชื่อ​ว่า​พระ​องค์​เป็น​พระ​คริสต์​พระ​บุตร​ของ​พระ​เจ้า​ที่​เสด็จ​มา​ใน​โลก”

มธ. 16:15 แล้ว​พระ​องค์​ตรัส​ถาม​เขา​ทั้ง​หลาย​ว่า “แล้ว​พวก​ท่าน​ว่า​เรา​เป็น​ใคร?”

มธ. 16:16 ซีโมน​เป​โตร​ทูล​ตอบ​ว่า “พระ​องค์​เป็น​พระ​คริสต์​พระ​บุตร​ของ​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​พระ​ชนม์​อยู่”

มธ. 16:17 พระเยซู​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “ซีโมน​บุตร​โย​นาห์​เอ๋ย ท่าน​ก็​เป็น​สุข เพราะ​มนุษย์​ไม่​ได้​เปิด​เผย​เรื่อง​นี้​แก่​ท่าน แต่​พระ​บิดาของ​เรา​ผู้​สถิต​ใน​สวรรค์​ทรง​เปิด​เผย​ให้​ทราบ

มธ. 16:18 เรา​บอก​ท่าน​ว่า​ท่าน​คือ​เป​โตร และ​บน​ศิลา​นี้ เรา​จะสร้าง​คริสต​จักร​ของ​เรา​ไว้และ​พลัง​แห่ง​ความ​ตาย​จะ​มี​ชัย​ต่อ​คริสต​จักร​ไม่​ได้

มธ. 16:19 เรา​จะ​มอบ​ลูก​กุญ​แจ​ต่างๆ แห่ง​แผ่น​ดิน​สวรรค์​ให้​ไว้​แก่​ท่าน สิ่ง​ใด​ที่​ท่าน​กล่าว​ห้าม​ใน​โลก สิ่ง​นั้น​ก็​จะ​ถูก​กล่าว​ห้าม​ใน​สวรรค์ และ​สิ่ง​ใด​ที่​ท่าน​กล่าว​อนุ​ญาต​ใน​โลก สิ่ง​นั้น​ก็​จะ​ได้​รับ​อนุ​ญาต​ใน​สวรรค์”

ยน. 11:28 เมื่อ​ทูล​อย่าง​นี้​แล้ว มารธา​ก็​กลับ​ไป​เรียก​มา​รีย์​น้อง​สาว กระ​ซิบ​ว่า “อา​จารย์​เสด็จ​มา​แล้ว​และ​ทรง​เรียก​เธอ”

ยน. 11:29 เมื่อ​มา​รีย์​ได้​ยิน ก็​รีบ​ลุก​ขึ้น​ไป​เฝ้า​พระ​องค์

ยน. 11:30 ขณะ​นั้น​พระ​เยซู​ยัง​ไม่​ได้​เสด็จ​เข้า​ไป​ใน​หมู่​บ้าน แต่​ยัง​อยู่​ที่​ที่​มารธา​พบ​พระ​องค์​นั้น

ยน. 11:31 เมื่อ​พวก​ยิว​กำ​ลัง​ปลอบ​โยน​มารีย์​อยู่​ที่​บ้าน พวก​เขา​เห็น​มา​รีย์​รีบ​ลุก​ขึ้น​เดิน​ออก​ไป พวก​เขา​จึง​ตาม​ไป นึก​ว่า​นาง​จะ​ไป​ร้อง​ไห้​ที่​อุโมงค์​ฝัง​ศพ

ยน. 11:32 เมื่อ​มา​รีย์​มา​ถึง​ที่​ที่​พระ​เยซู​ประ​ทับ​อยู่​และ​เห็น​พระ​องค์​แล้ว จึง​กราบ​ลง​ที่​พระ​บาท​ของ​พระ​องค์​ทูล​ว่า “องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ถ้า​พระ​องค์​อยู่​ที่​นี่ น้อง​ชาย​ของ​ข้า​พระ​องค์​ก็​คง​ไม่​ตาย”

ยน. 11:33 เมื่อ​พระ​เยซู​ทอด​พระ​เนตร​เห็น​มารีย์​ร้อง​ไห้ และ​พวก​ยิว​ที่​ตาม​มา​ก็​ร้อง​ไห้​ด้วย พระ​องค์​สะ​เทือน​พระ​ทัย​และ​ทรง​เป็น​ทุกข์

ยน. 11:34 พระ​องค์​ตรัส​ว่า “พวก​ท่าน​เอา​ศพ​ของ​เขา​ไป​ไว้​ที่​ไหน?” พวก​เขา​ทูล​พระ​องค์​ว่า “ท่าน​เจ้า​ข้า เชิญ​มา​ดู​เถิด”

ยน. 11:35 พระ​เยซู​ทรง​กัน​แสง

ยน. 11:36 พวก​ยิว​จึง​กล่าว​ว่า “ดู​สิ​ว่า​ท่าน​รัก​เขา​เพียง​ไร”

ยน. 11:37 แต่​บาง​คน​ก็​พูด​ว่า “ท่าน​ผู้​นี้​ทำ​ให้​คน​ตา​บอด​มอง​เห็น จะ​ทำ​ให้​คน​นี้​ไม่​ตาย​ไม่​ได้​หรือ?”

ยน. 11:38 พระ​เยซู​สะ​เทือน​พระ​ทัย​อีก จึง​เสด็จ​มา​ถึง​อุโมงค์​ฝัง​ศพ อุโมงค์​นั้น​เป็น​ถ้ำ มี​หิน​ก้อน​หนึ่ง​วาง​ปิด​ปาก​อุโมงค์​ไว้

ยน. 11:39 พระ​เยซู​ตรัส​ว่า “จง​เอา​หิน​ออก​เสีย” มารธา​พี่สาว​ของ​คน​ตาย​จึง​ทูล​พระ​องค์​ว่า “องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ศพ​คง​จะ​มี​กลิ่น​เหม็น​แล้ว เพราะ​ว่า​น้อง​ตาย​มา​สี่​วัน​แล้ว”

ยน. 11:40 พระ​เยซู​ตรัส​กับ​นาง​ว่า “เรา​บอก​เธอ​แล้ว​ไม่​ใช่​หรือ​ว่า ถ้า​เธอ​เชื่อ ก็​จะ​ได้​เห็น​ความ​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​พระ​เจ้า?”

ยน. 11:41 พวก​เขา​จึง​เอา​หิน​ออก พระ​เยซู​แหงน​พระ​พักตร์​ขึ้น​ตรัส​ว่า “ข้า​แต่​พระ​บิดา ข้า​พระ​องค์​ขอบ​พระ​คุณ​พระ​องค์​ที่​พระ​องค์​โปรด​ฟัง​ข้า​พระ​องค์

ยน. 11:42 ข้า​พระ​องค์​ทราบ​ว่า​พระ​องค์​ทรง​ฟัง​ข้า​พระ​องค์​อยู่​เสมอ แต่​ที่​ข้า​พระ​องค์​กล่าว​อย่าง​นี้​ก็​เพราะ​เห็น​แก่​ฝูง​ชน​ที่​ยืน​อยู่​ที่​นี่ เพื่อ​พวก​เขา​จะ​ได้​เชื่อ​ว่า​พระ​องค์​ทรง​ใช้​ข้า​พระ​องค์​มา”

ยน. 11:43 เมื่อ​ตรัส​อย่าง​นั้น​แล้ว พระ​องค์​ทรง​ร้อง​เสียง​ดัง​ว่า “ลา​ซา​รัส ออก​มา​เถิด”

ยน. 11:44 คน​ตาย​นั้น​ก็​ออก​มา มี​ผ้า​พัน​มือ​และ​เท้า และ​ที่​หน้า​ก็​มี​ผ้า​พัน​อยู่​ด้วย พระ​เยซู​ตรัส​กับ​พวก​เขา​ว่า “จง​แกะ​ผ้า​ที่​พัน​ออก​แล้ว​ปล่อย​เขา​เถิด

ยน. 12:1 ก่อน​ปัส​กา​หก​วัน พระ​เยซู​เสด็จ​มา​ถึง​หมู่​บ้าน​เบ​ธา​นี​ซึ่ง​เป็น​ที่​อยู่​ของ​ลา​ซา​รัส​ผู้​ที่​พระ​องค์​ทรง​ให้​เป็น​ขึ้น​จาก​ตาย

ยน. 12:2 พวก​เขา​จัด​งาน​เลี้ยง​พระ​องค์ มารธา​ก็​ปรน​นิ​บัติ​อยู่ และ​ลา​ซา​รัส​ก็​เป็น​คน​หนึ่ง​ที่​ร่วม​รับ​ประ​ทาน​อาหาร​กับ​พระ​องค์

ยน. 12:3 มารีย์​เอา​น้ำ​มัน​หอม​นารดา​บริ​สุทธิ์​หนัก​ประ​มาณ​ครึ่ง​กิโล​กรัม ซึ่ง​มี​รา​คา​แพง​มาก​มา​ชโลม​พระ​บาท​พระ​เยซู และ​เอา​ผม​เช็ด​พระ​บาท​ของ​พระ​องค์ เรือน​ก็​หอม​ฟุ้ง​ไป​ด้วย​กลิ่น​น้ำ​มัน​นั้น

ยน. 12:4 แต่​สา​วก​คน​หนึ่ง​ของ​พระ​องค์​ชื่อ​ยูดาส​อิส​คา​ริ​โอท (คน​ที่​จะ​ทรยศ​พระ​องค์) พูด​ว่า

ยน. 12:5 “ทำ​ไม​ไม่​เอา​น้ำ​มัน​นั้น​ไป​ขาย​ได้​เงิน​ซัก​สาม​ร้อย​เด​นา​ริ​อัน แล้ว​แจก​ให้​กับ​คน​จน?”

ยน. 12:6 เขา​พูด​อย่าง​นั้น​ไม่​ใช่​เพราะ​เขา​เอา​ใจ​ใส่​คน​จน แต่​เพราะ​เขา​เป็น​หัว​ขโมย เขา​ถือ​กระ​เป๋า​เก็บ​เงิน​และ​ยัก​ยอก​เงิน​ที่​ใส่​ไว้​ใน​นั้น​ไป

ยน. 12:7 พระ​เยซู​ตรัส​ว่า “อย่า​ห้าม​นาง​เลย ให้​นาง​เก็บ​น้ำ​มัน​นี้​ไว้​จน​ถึง​วัน​ฝัง​ศพ​ของ​เรา

ยน. 12:8 เพราะ​ว่า​มี​คน​จน​อยู่​กับ​พวก​ท่าน​เสมอ แต่​เรา​จะ​ไม่​อยู่​กับ​ท่าน​เสมอ

ยน. 12:9 พวก​ยิว​จำ​นวน​มาก​รู้​ว่า​พระ​องค์​ประ​ทับ​ที่​นั่น​จึง​มา​เฝ้า​พระ​องค์ ไม่​ใช่​มา​เพราะ​พระ​เยซู​เท่า​นั้น แต่​เพื่อ​จะ​เห็น​ลา​ซา​รัส​คน​ที่​พระ​องค์​ทรง​ให้​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ตาย​ด้วย

ยน. 12:10 ดัง​นั้น​พวก​หัว​หน้า​ปุโร​หิต​จึง​คิด​จะ​ฆ่า​ลา​ซา​รัส​ด้วย

ยน. 12:11 เพราะ​ลา​ซา​รัส​เป็น​ต้น​เหตุ​ที่​ทำ​ให้​พวก​ยิว​หลาย​คน​แยก​ตัว​ไป​และ​วางใจ​ใน​พระ​เยซู

ยน. 12:17 ฝูง​ชน​ที่​อยู่​กับ​พระ​องค์​เมื่อ​ครั้ง​พระ​องค์​ทรง​เรียกลา​ซา​รัส​ออก​มา​จาก​อุโมงค์​ฝัง​ศพ และ​ให้​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ตาย​นั้น ก็​เป็น​พยาน​ใน​สิ่ง​ที่​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ยิน​และ​ได้​เห็น

ยน. 12:18 เหตุ​ที่​ฝูง​ชน​พา​กัน​ไป​หา​พระ​องค์ ก็​เพราะ​เขา​ได้​ยิน​ว่า​พระ​องค์ทรง​ทำ​หมาย​สำ​คัญ​นั้น

7777777777777

บ้าน​ห้อง​ใหญ่​ชั้น​บน(​ปัส​กา​ บ้านนางมารีย์แม่ของมาระโก)

กจ. 12:12 เมื่อ​เป​โตร​คิด​อย่าง​นั้น​แล้ว ท่าน​ก็​ไป​ที่​บ้าน​ของ​มา​รีย์​มาร​ดา​ของ​ยอห์น​ผู้​มี​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ว่า​มา​ระ​โก ที่​นั่น​มี​หลาย​คน​กำ​ลัง​ประชุม​อธิษ​ฐาน​กัน​อยู่

กจ. 12:13 พอ​เป​โตร​เคาะ​ที่​ประตู​ชั้น​นอก ก็​มี​สาว​ใช้​คน​หนึ่ง​ชื่อ​โร​ดา​ออก​มา​ดู

กจ. 12:14 เมื่อ​จำ​ได้​ว่า​เป็น​เสียง​ของ​เป​โตร เธอ​ปีติ​ยินดี​อย่าง​ยิ่ง แต่​แทน​ที่​จะ​เปิด​ประตู​ให้ กลับ​วิ่ง​เข้า​ไป​บอก​ว่า​เป​โตร​ยืน​อยู่​หน้า​ประตู

กจ. 12:15 พวก​เขา​จึง​พูด​กับ​เธอ​ว่า “เจ้า​เป็น​บ้า” แต่​เธอ​ยืน​ยัน​ว่า​เป็น​อย่าง​นั้น​จริงๆ พวก​เขา​จึง​บอก​ว่า “คง​เป็น​ทูต​สวรรค์​ประ​จำ​ตัว​ของ​เป​โตร”

กจ. 12:16 ส่วน​เป​โตร​ยัง​ยืน​เคาะ​อยู่​ที่​ประตู เมื่อ​พวก​เขา​เปิด​ประตู​เห็น​ท่าน​ก็​อัศ​จรรย์​ใจ

กจ. 12:17 เป​โตร​โบก​มือ​ให้​พวก​เขา​เงียบ แล้ว​เล่า​ให้​พวก​เขา​ฟัง​ว่า องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​พา​ท่าน​ออก​จาก​คุก​อย่างไร แล้ว​ท่าน​สั่ง​ว่า “จง​ไป​บอก​เรื่อง​นี้​ให้​ยา​กอบ​กับ​พวก​พี่​น้อง​ทราบ” แล้ว​เป​โตร​ก็​ออก​ไป​อยู่​ที่​อื่น

กจ. 12:1 ใน​เวลา​นั้น​กษัตริย์​เฮ​โรด​เหยียด​พระ​หัตถ์​ออก​ทำ​ร้าย​บาง​คน​ใน​คริสต​จักร

กจ. 12:2 ท่าน​ฆ่า​ยา​กอบ​พี่​ชาย​ของ​ยอห์น​ด้วย​ดาบ

กจ. 12:3 เมื่อ​ท่าน​เห็น​ว่า​การ​นั้น​เป็น​ที่​ชอบ​ใจ​พวก​ยิว ท่าน​ก็​จับ​เป​โตร​ด้วย เหตุ​การณ์​เหล่า​นี้​เกิด​ขึ้น​ระหว่าง​เทศ​กาล​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ

กจ. 12:4 เมื่อ​จับ​เป​โตร​แล้ว จึง​ให้​จำ​คุก และ​ให้​ทหาร​สี่​หมู่ หมู่​ละ​สี่​คน​คุม​ไว้ ตั้ง​ใจ​ว่า​เมื่อ​สิ้น​เทศ​กาล​ปัส​กา แล้ว​จะ​พา​ออก​มา​ให้​ประ​ชา​ชน

กจ. 12:5 เพราะ​ฉะนั้น​เป​โตร​จึง​ถูก​จำ​จอง​ใน​คุก แต่​คริสต​จักร​อธิษ​ฐาน​ต่อ​พระ​เจ้า​เพื่อ​เป​โตร​อย่าง​กระ​ตือ​รือ​ร้น

กจ. 12:6 ใน​คืน​นั้น​ก่อน​ถึง​เวลา​ที่​เฮ​โรด​จะ​พา​เป​โตร​ออก​มา เป​โตร​กำ​ลัง​นอน​หลับ​อยู่​ระหว่าง​ทหาร​สอง​คน มี​โซ่​สอง​เส้น​ล่าม​ไว้ และ​มี​พวก​ยาม​เฝ้า​อยู่​หน้า​ประตู​คุก

กจ. 12:7 นี่​แน่ะ มี​ทูต​สวรรค์​องค์​หนึ่ง​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มา​ปรา​กฏ และ​มี​แสง​สว่าง​ส่อง​เข้า​มา​ใน​ห้อง​ขัง ทูต​องค์​นั้น​กระ​ตุ้น​เป​โตร​ที่​สี​ข้าง​ให้​ตื่น​ขึ้น​แล้ว​ว่า “ลุก​ขึ้น​เร็วๆ ” โซ่​นั้น​ก็​หลุด​ตก​จาก​มือ​ของ​เป​โตร

กจ. 12:8 ทูต​สวรรค์​องค์​นั้น​สั่ง​เป​โตร​ว่า “จง​คาด​เอว​และ​สวม​รอง​เท้า” เป​โตร​ก็​ทำ​ตาม แล้ว​ทูต​จึง​สั่ง​ว่า “จง​สวม​เสื้อ​และ​ตาม​เรา​มา​เถิด”

กจ. 12:9 เป​โตร​จึง​ตาม​ออก​ไป และ​ไม่​รู้​ว่า​สิ่ง​ที่​ทูต​สวรรค์​ทำ​นั้น​เป็น​ความ​จริง คิด​ว่า​เห็น​นิมิต

กจ. 12:10 เมื่อ​ออก​ไป​พ้น​ทหาร​ยาม​ชั้น​ที่​หนึ่ง​และ​ที่​สอง​แล้ว ก็​มา​ถึง​ประตู​เหล็ก​ทาง​ที่​จะ​เข้า​ไป​ใน​เมือง ประตู​บาน​นั้น​ก็​เปิด​ออก​เอง​ให้​กับ​ท่าน​ทั้ง​สอง ท่าน​ทั้ง​สอง​จึง​ผ่าน​ออก​ไป​และ​เมื่อ​เดิน​ถึง​ช่วง​หนึ่ง​ของ​ถนน ทูต​สวรรค์​ก็​หาย​วับ​ไป​จาก​เป​โตร

กจ. 12:11 เมื่อ​เป​โตร​รู้​สึก​ตัว​แล้ว​จึง​พูด​ว่า “ตอน​นี้​ข้าพ​เจ้า​แน่​ใจ​แล้ว​ว่า องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​ใช้​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​องค์​มา​ช่วย​ข้าพ​เจ้า​ให้​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​เฮ​โรด และ​พ้น​จาก​การ​มุ่ง​ร้าย​ของ​พวก​ยิว”

กจ. 12:12 เมื่อ​เป​โตร​คิด​อย่าง​นั้น​แล้ว ท่าน​ก็​ไป​ที่​บ้าน​ของ​มา​รีย์​มาร​ดา​ของ​ยอห์น​ผู้​มี​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ว่า​มา​ระ​โก ที่​นั่น​มี​หลาย​คน​กำ​ลัง​ประชุม​อธิษ​ฐาน​กัน​อยู่

กจ. 12:13 พอ​เป​โตร​เคาะ​ที่​ประตู​ชั้น​นอก ก็​มี​สาว​ใช้​คน​หนึ่ง​ชื่อ​โร​ดา​ออก​มา​ดู

กจ. 12:14 เมื่อ​จำ​ได้​ว่า​เป็น​เสียง​ของ​เป​โตร เธอ​ปีติ​ยินดี​อย่าง​ยิ่ง แต่​แทน​ที่​จะ​เปิด​ประตู​ให้ กลับ​วิ่ง​เข้า​ไป​บอก​ว่า​เป​โตร​ยืน​อยู่​หน้า​ประตู

กจ. 12:15 พวก​เขา​จึง​พูด​กับ​เธอ​ว่า “เจ้า​เป็น​บ้า” แต่​เธอ​ยืน​ยัน​ว่า​เป็น​อย่าง​นั้น​จริงๆ พวก​เขา​จึง​บอก​ว่า “คง​เป็น​ทูต​สวรรค์​ประ​จำ​ตัว​ของ​เป​โตร”

กจ. 12:16 ส่วน​เป​โตร​ยัง​ยืน​เคาะ​อยู่​ที่​ประตู เมื่อ​พวก​เขา​เปิด​ประตู​เห็น​ท่าน​ก็​อัศ​จรรย์​ใจ

กจ. 12:17 เป​โตร​โบก​มือ​ให้​พวก​เขา​เงียบ แล้ว​เล่า​ให้​พวก​เขา​ฟัง​ว่า องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​พา​ท่าน​ออก​จาก​คุก​อย่างไร แล้ว​ท่าน​สั่ง​ว่า “จง​ไป​บอก​เรื่อง​นี้​ให้​ยา​กอบ​กับ​พวก​พี่​น้อง​ทราบ” แล้ว​เป​โตร​ก็​ออก​ไป​อยู่​ที่​อื่น

กจ. 12:18 พอ​ถึง​รุ่ง​เช้า พวก​ทหาร​เกิด​ความ​โกลา​หล​อย่าง​มาก​ใน​เรื่อง​ที่​เกิด​ขึ้น​กับ​เป​โตร

กจ. 12:19 เมื่อ​เฮ​โรด​ทรง​หา​ตัว​เป​โตร​ไม่​พบ จึง​ทรง​ไต่​สวน​พวก​ทหาร​ยาม และ​มี​รับ​สั่ง​ให้​ประ​หาร แล้ว​ท่าน​ก็​ออก​จาก​แคว้น​ยูเดีย​ไป​พัก​อยู่​ที่​เมือง​ซี​ซา​รี​ยา

ลก. 10:7 จง​อา​ศัย​อยู่​ใน​บ้าน​เดียว​กัน​นั้น​ตลอด กิน​และ​ดื่ม​ของ​ที่​พวก​เขา​จัด​ให้​นั้น เพราะ​ว่า​คน​ที่​ทำ​งาน​สม​ควร​จะ​ได้​รับ​ค่า​จ้าง​ของ​ตน อย่า​ย้าย​จาก​บ้าน​นี้​ไป​บ้าน​โน้น

ลก. 10:1 ภาย​หลัง​เหตุ​การณ์​เหล่า​นั้น พระ​เยซู​ทรง​แต่ง​ตั้ง​อีก​เจ็ด​สิบ​สอง​คน​และ​ทรง​ใช้​พวก​เขา​ออก​ไป​เป็น​คู่ๆ ล่วง​หน้า​ไป​ก่อน​พระ​องค์ เข้า​ไป​ทุก​เมือง​และ​ทุก​ตำ​บล​ที่​พระ​องค์​จะ​เสด็จ​ไป​นั้น

ลก. 10:2 พระ​องค์​ตรัส​กับ​เขา​ทั้งหลาย​ว่า “ข้าว​ที่​ต้อง​เกี่ยว​นั้น​มี​มาก แต่​คน​งาน​ยัง​น้อย​อยู่ เพราะ​ฉะนั้น​พวก​ท่าน​จง​อ้อน​วอน​พระ​องค์​ผู้​ทรง​เป็น​เจ้า​ของ​นา​ให้​ส่ง​คน​งาน​มา​เก็บ​เกี่ยว​พืช​ผล​ของ​พระ​องค์

ลก. 10:3 ไป​เถอะ เรา​ใช้​พวก​ท่าน​ออก​ไป​เหมือน​อย่าง​ลูก​แกะ​ที่​อยู่​ท่าม​กลาง​ฝูง​หมา​ป่า

ลก. 10:4 อย่า​เอา​ถุง​เงิน หรือ​ย่าม หรือ​รอง​เท้า​ไป และ​อย่า​ทัก​ทาย​ใคร​ตาม​ทาง

ลก. 10:5 ถ้า​จะ​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ใด​จง​พูด​ก่อน​ว่า ‘ขอ​ให้​บ้าน​นี้​มี​สันติ​สุข’

ลก. 10:6 ถ้า​มี​คน​รัก​สันติ​อยู่​ที่​นั่น สันติ​สุข​ของ​พวก​ท่าน​จะ​อยู่​กับ​เขา ถ้า​ไม่​มี สันติ​สุข​ของ​ท่าน​จะ​กลับ​คืน​มา​อยู่​กับ​พวก​ท่าน

ลก. 10:7 จง​อา​ศัย​อยู่​ใน​บ้าน​เดียว​กัน​นั้น​ตลอด กิน​และ​ดื่ม​ของ​ที่​พวก​เขา​จัด​ให้​นั้น เพราะ​ว่า​คน​ที่​ทำ​งาน​สม​ควร​จะ​ได้​รับ​ค่า​จ้าง​ของ​ตน อย่า​ย้าย​จาก​บ้าน​นี้​ไป​บ้าน​โน้น

ลก. 10:8 เมื่อ​พวก​ท่าน​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ไหน​และ​มี​คน​ต้อน​รับ​ท่าน จง​รับ​ประ​ทาน​สิ่ง​ที่​เขา​จัด​ให้

ลก. 10:9 และ​จง​รัก​ษา​คน​ป่วย​ใน​เมือง​นั้น​ให้​หาย​และ​แจ้ง​กับ​เขา​ว่า ‘แผ่น​ดิน​ของ​พระ​เจ้า​มา​ใกล้​พวก​ท่าน​แล้ว’

ลก. 10:10 แต่​ถ้า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ไหน​และ​ไม่​มี​ใคร​ต้อน​รับ​ท่าน จง​ออก​ไป​ที่​กลาง​ถนน​ของ​เมือง​นั้น​กล่าว​ว่า

ลก. 10:11 ‘แม้​แต่​ผง​คลี​ดิน​ใน​เมือง​ของ​พวก​ท่าน​ที่​ติด​อยู่​กับ​เท้า​ของ​เรา เรา​ก็​จะ​สะบัด​ออก​เพื่อ​เป็น​การ​ประ​ท้วง​ท่าน แต่​พวก​ท่าน​จง​เข้า​ใจ​ข้อ​ความ​นี้ คือ​แผ่น​ดิน​ของ​พระ​เจ้า​มา​ใกล้​แล้ว’

มก. 14:12 เมื่อ​ถึง​วัน​แรก​ของ​เทศ​กาล​กิน​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ ซึ่ง​เป็น​เวลา​ที่​พวก​เขา​ฆ่า​ลูก​แกะ​สำ​หรับ​ปัส​กา​นั้น พวก​สา​วก​มา​ทูล​ถาม​พระ​องค์​ว่า “จะ​ให้​พวก​ข้า​พระ​องค์​ไป​จัด​เตรียม​ปัส​กา​ให้​พระ​องค์​เสวย​ที่​ไหน?

มก. 14:13 พระ​องค์​จึง​ทรง​ใช้​สา​วก​สอง​คน​ไป สั่ง​พวก​เขา​ว่า “จง​เข้า​ไป​ใน​เมือง แล้ว​จะ​มี​ชาย​คน​หนึ่ง​ทูน​หม้อ​น้ำ​มา​พบ​พวก​ท่าน จง​ตาม​คน​นั้น​ไป

มก. 14:14 เขา​เข้า​ไป​ที่​ไหน ก็​ให้​บอก​เจ้าของ​บ้าน​นั้น​ว่า พระ​อา​จารย์​ถาม​ว่า ‘ห้อง​ที่​เรา​จะ​กิน​ปัส​กา​กับ​เหล่า​สา​วก​ของ​เรา​นั้น​อยู่​ที่​ไหน?’

มก. 14:15 เจ้าของ​บ้าน​จะ​ชี้​ให้​เห็น​ห้อง​ใหญ่​ชั้น​บน​ที่​ตก​แต่ง​ไว้​แล้ว ที่​นั่น​แหละ จง​จัด​เตรียม​ไว้​สำ​หรับ​พวก​เรา​เถิด”

มก. 14:16 สา​วก​สอง​คน​นั้น​จึง​ออก​ไป เดิน​เข้า​ไป​ใน​เมือง และ​พบ​ทุก​อย่าง​เหมือน​ถ้อย​คำ​ที่​พระ​องค์​ตรัส​แก่​พวก​เขา แล้ว​พวก​เขา​ก็​จัด​เตรียม​ปัส​กา​ไว้​พร้อม

มก. 14:17 เมื่อ​ถึง​เวลา​ค่ำ​แล้ว พระ​องค์​จึง​เสด็จ​มา​กับ​สาวก​สิบ​สอง​คน

มก. 14:18 ขณะ​กำ​ลัง​ประ​ทับ​และ​เสวย​อาหาร​อยู่​นั้น พระ​เยซู​ตรัส​กับพวก​เขา​ว่า “เรา​บอก​ความ​จริง​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า คน​หนึ่ง​ใน​พวก​ท่าน​จะ​ทรยศ​เรา เป็น​คน​ที่​ร่วม​รับ​ประ​ทาน​อาหาร​กับ​เรา”

มก. 14:19 พวก​สา​วก​ก็​พา​กัน​เป็น​ทุกข์​และ​ทูล​ถาม​พระ​องค์​ที​ละ​คน​ว่า “เป็น​ข้า​พระ​องค์​หรือ?”

มก. 14:20 พระ​องค์​จึง​ตรัส​ตอบ​พวก​เขา​ว่า “เป็น​คน​หนึ่ง​ใน​สา​วก​สิบ​สอง​คน​นี้ เป็น​คน​ที่​จิ้ม​ใน​ชาม​เดียว​กับ​เรา

มก. 14:21 เพราะ​บุตร​มนุษย์​จะ​ต้อง​ไป​ตาม​ที่​เขียน​ไว้​เกี่ยว​กับ​ท่าน แต่​วิบัติ​แก่​คน​ที่​ทรยศ​บุตร​มนุษย์ ถ้า​คน​นั้น​ไม่​ได้​เกิด​มา​จะ​ดี​กว่า”

มก. 14:22 ระหว่าง​อาหาร​มื้อ​นั้น พระ​เยซู​ทรง​หยิบ​ขนม​ปัง​มา เมื่อ​ขอ​พระ​พร​แล้ว ทรง​หัก​ส่ง​ให้​แก่​เหล่า​สา​วก​ตรัส​ว่า “จง​รับ​เถิด นี่​เป็น​กาย​ของ​เรา

มก. 14:23 แล้ว​พระ​องค์​ทรง​หยิบถ้วย เมื่อ​ขอบ​พระ​คุณ​แล้ว​จึง​ส่ง​ให้​พวก​เขา พวก​เขา​ก็​รับ​ไป​ดื่ม​ทุก​คน

มก. 14:24 แล้ว​พระ​องค์​ตรัส​กับ​พวก​เขา​ว่า “นี่​เป็น​โล​หิต​ของ​เรา​ซึ่ง​เป็น​โล​หิต​แห่ง​พันธ​สัญ​ญา​ที่​จะ​ต้อง​หลั่ง​ออก​เพื่อ​คน​จำ​นวน​มาก

มก. 14:25 เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า เรา​จะ​ไม่​ดื่ม​น้ำ​จาก​ผล​ของ​เถา​องุ่น​อีก​ต่อไป​จน​กว่า​จะ​ถึง​วัน​นั้น คือ​วัน​ที่​เรา​จะ​ดื่ม​ใหม่​ใน​แผ่น​ดิน​ของ​พระ​เจ้า”

มก. 14:26 เมื่อ​ร้อง​เพลง​สรร​เสริญ​แล้ว พวก​เขา​ก็​พา​กัน​ไป​ที่​ภูเขา​มะกอก​เทศ

หลังจากพระเยซูคริสต์เป็นขึ้นจากความตาย อยู่กับสาวก(ช่วงวันที่ 1-40)

ยน. 20:1 วัน​อา​ทิตย์​เวลา​เช้า​มืด มา​รีย์​ชาว​มัก​ดา​ลา​มา​ถึง​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​และ​เห็น​ว่า​หิน​ที่​ปิด​ปาก​อุโมงค์​นั้น​ถูก​ยก​ออก​ไป​แล้ว

ยน. 20:2 นาง​จึง​วิ่ง​ไป​หา​ซีโมน​เป​โตร​กับ​สา​วก​อีก​คน​หนึ่ง​ที่​พระ​เยซู​ทรง​รัก​นั้น​และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “เขา​เอา​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ออก​ไป​จาก​อุโมงค์​แล้ว และ​เรา​ก็​ไม่​รู้​ว่า​เขา​เอา​พระ​องค์​ไป​ไว้​ที่​ไหน”

ยน. 20:3 เป​โตร​จึง​ออก​ไป​ที่​อุโมงค์​กับ​สา​วก​คน​นั้น

ยน. 20:4 เขา​วิ่ง​ไป​ทั้ง​สอง​คน แต่​สา​วก​คน​นั้น​วิ่ง​เร็ว​กว่า​เป​โตร​จึง​มา​ถึง​อุโมงค์​ก่อน

ยน. 20:5 เขา​ก้ม​ลง​มอง​ดู​เห็น​ผ้า​ป่าน​วาง​อยู่ แต่​เขา​ไม่​ได้​เข้า​ไป​ข้าง​ใน

ยน. 20:6 ซีโมน​เป​โตร​ตาม​มา​ถึง​ภาย​หลัง แล้ว​เข้า​ไป​ใน​อุโมงค์​เห็น​ผ้า​ป่าน​วาง​อยู่

ยน. 20:7 ส่วน​ผ้า​พัน​พระ​เศียร​ของ​พระ​องค์​ไม่​ได้​วาง​อยู่​กับ​ผ้า​อื่น แต่​พับ​ไว้​ต่าง​หาก

ยน. 20:8 แล้ว​สา​วก​คน​นั้น​ที่​มา​ถึง​ก่อน​ก็​ตาม​เข้า​ไป​ด้วย เขา​เห็น​และ​เชื่อ

ยน. 20:9 แต่​ขณะ​นั้น​เขา​ยัง​ไม่​เข้า​ใจ​ข้อ​พระ​คัม​ภีร์​ที่​เขียน​ไว้​ว่า​พระ​องค์​จะ​ต้อง​เป็น​ขึ้น​จาก​ตาย

ยน. 20:10 แล้ว​สา​วก​ทั้ง​สอง​ก็​กลับ​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​ตน

ยน. 20:11 ส่วน​มา​รีย์​ยัง​ยืน​ร้อง​ไห้​อยู่​นอก​อุโมงค์ ขณะ​ที่​ร้อง​ไห้​อยู่​นาง​ก้ม​ลง​มอง​เข้า​ไป​ใน​อุโมงค์

ยน. 20:12 และ​เห็น​ทูต​สวรรค์​สอง​องค์​สวม​เสื้อ​ขาว​นั่ง​อยู่​ที่​ที่​เขา​วาง​พระ​ศพ​พระ​เยซู องค์​หนึ่ง​อยู่​เบื้อง​พระ​เศียร อีก​องค์​หนึ่ง​อยู่​เบื้อง​พระ​บาท

ยน. 20:13 ทูต​ทั้ง​สอง​พูด​กับ​มา​รีย์​ว่า “หญิง​เอ๋ย ร้อง​ไห้​ทำไม?” นาง​ตอบ​ว่า “เพราะ​เขา​เอา​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า​ไป และ​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ทราบ​ว่า​เอา​ไป​ไว้​ที่​ไหน”

ยน. 20:14 เมื่อ​มารีย์​พูด​อย่าง​นั้น​แล้ว ก็​หัน​กลับ​มา​และ​เห็น​พระ​เยซู​ทรง​ยืน​อยู่ แต่​ไม่​ทราบ​ว่า​เป็น​พระ​องค์

ยน. 20:15 พระ​เยซู​ตรัส​ถาม​ว่า “หญิง​เอ๋ย ร้อง​ไห้​ทำไม? ตาม​หา​ใคร?” มารีย์​เข้า​ใจ​ว่า​พระ​องค์​เป็น​คน​ทำ​สวน​จึง​ตอบ​ว่า “นาย​เจ้า​ข้า ถ้า​ท่าน​เอา​พระ​องค์​ไป ขอ​บอก​ให้​ดิฉัน​รู้​ว่า​เอา​พระ​องค์​ไป​ไว้​ที่​ไหน ดิฉัน​จะ​ได้​รับ​พระ​องค์​ไป”

ยน. 20:16 พระ​เยซู​ตรัส​กับ​นาง​ว่า “มา​รีย์​เอ๋ย” มา​รีย์​จึง​หัน​มา​ทูล​พระ​องค์​เป็น​ภา​ษา​ฮีบรู​ว่า “รับ​โบ​นี” ​(ซึ่ง​แปล​ว่า ท่าน​อา​จารย์)

ยน. 20:17 พระ​เยซู​ตรัส​กับ​นาง​ว่า “อย่า​หน่วง​เหนี่ยว​เรา​ไว้ เพราะ​เรา​ยัง​ไม่​ได้​ขึ้น​ไป​หา​พระ​บิดา​ของ​เรา แต่​จง​ไป​หา​พวก​พี่​น้อง​ของ​เรา และ​บอก​เขา​ว่า​เรา​กำ​ลัง​จะ​ขึ้น​ไป​หา​พระ​บิดา​ของ​เรา​และ​พระ​บิดา​ของ​พวก​ท่าน ไป​หา​พระ​เจ้า​ของ​เรา​และ​พระ​เจ้า​ของ​พวก​ท่าน”

ยน. 20:18 มา​รีย์​ชาว​มัก​ดา​ลา​จึง​ไป​บอก​พวก​สา​วก​ว่า “ข้าพ​เจ้า​เห็น​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​แล้ว” และ​นาง​ก็​เล่า​ให้​พวก​เขา​ฟัง​ว่า​พระ​องค์​ตรัส​คำ​เหล่า​นั้น​กับ​นาง

ยน. 20:19 ค่ำ​วัน​นั้น​ซึ่ง​เป็น​วัน​อา​ทิตย์ เมื่อ​สา​วก​ปิด​ประตู​ห้อง​ที่​พวก​เขา​อยู่​เพราะ​กลัว​พวก​ยิว พระ​เยซู​ก็​เสด็จ​เข้า​มา​และ​ทรง​ยืน​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เขา​ตรัส​ว่า “สันติ​สุข​จง​ดำ​รง​อยู่​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย

ยน. 20:20 เมื่อ​พระ​องค์​ตรัส​อย่าง​นั้น​แล้ว พระ​องค์​ทรง​ให้​เขา​ดู​พระ​หัตถ์​และ​สี​ข้าง​ของ​พระ​องค์ เมื่อ​พวก​สา​วก​เห็น​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​แล้ว​ก็​มี​ความ​ยินดี

ยน. 20:21 พระ​เยซู​ตรัส​กับ​เขา​อีก​ว่า “สันติ​สุข​จง​ดำ​รง​อยู่​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย พระ​บิดา​ทรง​ใช้​เรา​มา​อย่าง​ไร เรา​ก็​ใช้​พวก​ท่าน​ไป​อย่าง​นั้น”

ยน. 20:22 เมื่อ​พระ​องค์​ตรัส​อย่าง​นั้น​แล้ว​จึง​ทรง​ระบาย​ลม​หาย​ใจ​เหนือ​พวก​เขา​และ​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “จง​รับ​พระ​วิญ​ญาณ​บริสุทธิ์​เถิด

ก่อนพระเยซูคริสต์ เสด็จขึ้นสู่เบื้องบน (อยู่​กับ​พวก​อัครทูต)

‭กิจการ‬ ‭1:3‬ ‭THSV11‬‬ “เมื่อพระองค์ทรงทนทุกข์ทรมานแล้ว พระองค์ทรงสำแดงพระองค์กับพวกเขาด้วยหลักฐานหลายอย่าง พิสูจน์ว่าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่ ทรงปรากฏแก่เขาทั้งหลายระหว่างสี่สิบวัน และได้ทรงกล่าวถึงเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า”
‭กจ. 1:4 ขณะ​
พระ​องค์​ทรง​พำนัก​อยู่​กับ​พวก​อัครทูต ทรง​กำชับ​พวก​เขา​ว่า “อย่า​ออก​ไป​จาก​กรุง​เยรู​ซา​เล็ม แต่​ให้​รอ​คอย​รับ​ตาม​พระ​สัญ​ญา​ของ​พระ​บิดา ซึ่ง​พวก​ท่าน​ได้​ยิน​จาก​เรา

กจ. 1:5 นั่น​ก็​คือ​ยอห์น​ให้​รับ​บัพ​ติศ​มา​ด้วย​น้ำ แต่​อีก​ไม่​นาน​พวก​ท่าน​จะ​รับ​บัพ​ติศ​มา​ด้วย​พระ​วิญ​ญาณ​บริ​สุทธิ์

Iวันที่ 40  ​ที่ภูเขา​มะกอกเทศ​ (500 คนส่งพระเยซูคริสต์ขึ้น​ไป​ยัง​สวรรค์​)

กจ. 1:8 แต่​พวก​ท่าน​จะ​ได้​รับ​พระ​ราช​ทาน​ฤทธา​นุภาพ เมื่อ​พระ​วิญ​ญาณ​บริ​สุทธิ์​เสด็จ​มา​เหนือ​ท่าน และ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​สักขี​พยาน​ของ​เรา​ใน​กรุง​เยรู​ซา​เล็ม ทั่ว​แคว้น​ยูเดีย ทั่ว​แคว้น​สะมา​เรีย และ​จน​ถึง​ที่​สุด​ปลาย​แผ่นดิน​โลก”

กจ. 1:9 เมื่อ​พระ​องค์​ตรัส​เช่น​นั้น​แล้ว พระ​เจ้า​ทรง​รับ​พระ​องค์​ขึ้น​ไป​ต่อ​หน้า​ต่อ​ตา​พวก​เขา และ​มี​เมฆ​คลุม​พระ​องค์​ให้​พ้น​สายตา​ของ​เขา(1คร. 15:6 ต่อ​จาก​นั้น พระ​องค์​ทรง​ปรา​กฏ​ต่อ​พี่​น้อง​กว่า​ห้า​ร้อย​คน​ใน​เวลา​เดียว​กัน ที่​ส่วน​มาก​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้ แต่​บ้าง​ก็​ล่วง​หลับ​ไป​แล้ว)

กจ. 1:10 เมื่อ​พวก​เขา​กำ​ลัง​เขม้น​มอง​ดู​ฟ้า ใน​ขณะ​ที่​พระ​องค์​เสด็จ​ขึ้น​ไป มี​ชาย​สอง​คน​สวม​เสื้อ​ขาว​มา​ยืน​อยู่​ข้างๆ พวก​เขา

กจ. 1:11 สอง​คน​นั้น​กล่าว​ว่า “ชาว​กา​ลิลี​เอ๋ย ทำไม​พวก​ท่าน​ถึง​ยืน​จ้อง​มอง​ฟ้า​สวรรค์? พระ​เยซู​องค์​นี้​ที่​ทรง​รับ​ไป​จาก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ขึ้น​ไป​ยัง​สวรรค์​นั้น จะ​เสด็จ​มา​อีก​ใน​ลักษณะ​เดียว​กับ​ที่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​เห็น​พระ​องค์​เสด็จ​ไป​ยัง​สวรรค์​นั้น”

บ้าน​ห้อง​ใหญ่​ชั้น​บน(​ปัส​กา​ บ้านนางมารีย์แม่ของมาระโก)

กจ. 1:12 แล้ว​อัคร​ทูต​จึง​ลง​จาก​ภูเขา​มะกอกเทศ​ซึ่ง​อยู่​ใกล้​กรุง​เยรู​ซา​เล็ม (ระยะ​ทาง​เท่า​กับ​ระยะ​ที่​อนุ​ญาต​ให้​คน​เดิน​ใน​วัน​สะ​บา​โต 1 กม.) แล้ว​กลับ​ไป​กรุง​เยรู​ซา​เล็ม

กจ. 1:13 เมื่อ​เข้า​กรุง​แล้ว​เขา​เหล่า​นั้น​จึง​ขึ้น​ไป​ยัง​ห้อง​ชั้น​บน​ที่​เคย​พัก​อยู่​นั้น มี​เป​โตร ยอห์น ยา​กอบ​กับ​อัน​ดรูว์ ฟี​ลิป​กับ​โธ​มัส บาร​โธ​โล​มิว​กับ​มัท​ธิว ยา​กอบ​บุตร​อัล​เฟ​อัส ซีโมน​พรรค​ชาติ​นิยม กับ​ยูดาส​บุตร​ยา​กอบ

กจ. 1:14 พวก​เขา​อุทิศ​ตัว​อธิษ​ฐาน​ด้วย​กัน พร้อม​กับ​พวก​ผู้​หญิง​และ​มารีย์​มารดา​ของ​พระ​เยซู​ทั้ง​พวก​น้อง​ชาย​ของ​พระ​องค์​ด้วย (‭กิจการของอัครทูต‬ ‭1:14‬ ‭TNCV‬‬ “พวกเขาทั้งหมดร่วมใจกันขะมักเขม้นอธิษฐานพร้อมกับพวกผู้หญิง กับมารีย์มารดาของพระเยซู และพวกน้องชายของพระองค์”)

‭กจ. 1:15 ใน​เวลา​นั้น​เป​โตร​ยืน​ขึ้น​ท่าม​กลาง​พวก​พี่​น้อง (ซึ่ง​อยู่​รวม​กัน​ประ​มาณ​ร้อย​ยี่สิบ​คน) และ​กล่าว​ว่า (กิจการของอัครทูต‬ ‭1:15‬ ‭TNCV‬‬ “ครั้งนั้นเปโตรยืนขึ้นท่ามกลางเหล่าผู้เชื่อ (ประมาณ 120 คน)”)‭

เมื่อ​วัน​เทศ​กาล​เพ็น​เท​คอสต์​มา​ถึง(วันที่50 หลังจากพระเยซูคริสต์เป็นขึ้นจากความตาย วันที่10 หลังจากพระเยซูคริสต์ถูกรับขึ้นสู่เบื้องบน เหลือ 120 คน)

กจ. 2:1 เมื่อ​วัน​เทศ​กาล​เพ็น​เท​คอสต์​มา​ถึง พวก​สา​วก​รวม​ตัว​อยู่​ใน​สถาน​ที่​แห่ง​เดียว​กัน (‭กิจการของอัครทูต‬ ‭2:1‬ ‭TNCV‬‬ “เมื่อถึงวันเพ็นเทคอสต์ พวกเขาทั้งหมดมารวมอยู่ในที่เดียวกัน” )‭

กจ. 2:2 ใน​ทัน​ใด​นั้น​มี​เสียง​มา​จาก​ฟ้า​เหมือน​เสียง​พายุ​แรง​กล้า​ดัง​ก้อง​ทั่ว​ตึก​ที่​เขา​นั่ง​อยู่​นั้น

กจ. 2:3 และ​พวก​เขา​เห็น​บาง​สิ่ง​ที่​คล้าย​เปลว​ไฟ​ลักษณะ​เหมือน​ลิ้น​แผ่​กระ​จาย​อยู่​บน​ตัว​พวก​เขา​ทุก​คน

กจ. 2:4 พวก​เขา​ทั้ง​หมด​ก็เต็ม​เปี่ยม​ด้วย​พระ​วิญ​ญาณ​บริ​สุทธิ์ จึง​เริ่ม​ต้น​พูด​ภาษา​อื่นๆ ตาม​ที่​พระ​วิญ​ญาณ​ทรง​ให้​พูด

777777777777

มธ. 10:11 เมื่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​มา​ถึง​เมือง​ใด​หรือ​หมู่​บ้าน​ใด จง​สืบ​ดู​ว่า​ใคร​เป็น​คน​เหมาะ​สม​ใน​ที่​นั้น แล้ว​จง​ไป​อา​ศัย​กับ​คน​นั้น จน​กว่า​จะ​จาก​ไป

มธ. 10:12 ขณะ​เมื่อ​ขึ้น​บ้าน จง​ให้​พร​แก่​บ้าน​นั้น

มธ. 10:13 ถ้า​บ้าน​นั้น​สม​ควร​รับ​พร ก็​ให้​สันติ​สุข​ของ​พวก​ท่าน​อยู่​กับ​บ้าน​นั้น แต่​ถ้า​บ้าน​นั้น​ไม่​สม​ควร​รับ​พร ก็​ให้​สันติ​สุข​นั้น​กลับ​คืน​มา​สู่​พวก​ท่าน​อีก

มัทธิว 10:14 THSV11 ถ้าใครไม่ต้อนรับและไม่ฟังคำของท่าน เมื่อจะออกจากบ้านนั้นหรือเมืองนั้น จงสะบัดผงคลีที่ติดเท้าของพวกท่านออกเสีย

ลก. 13:24 “จง​เพียร​พยา​ยาม​เข้า​ไป​ทาง​ประตู​ที่​คับ​แคบ เรา​บอก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า แม้​คน​จำ​นวน​มาก​พยา​ยาม​จะ​เข้า​ไป แต่​จะ​เข้า​ไม่​ได้

ลก. 13:25 เมื่อ​เจ้าของ​บ้าน​ลุก​ขึ้น​ปิด​ประตู​แล้ว และ​พวก​ท่าน​ยืน​อยู่​ภาย​นอก​เคาะ​ที่​ประตู​ว่า ‘นาย​เจ้า​ข้า ช่วย​เปิด​ให้​เรา​ด้วย’ แต่​เจ้าของ​บ้าน​นั้น​จะ​ตอบ​ท่าน​ว่า ‘เรา​ไม่​รู้​ว่า​พวก​เจ้า​มา​จาก​ไหน’

ลก. 13:26 แล้ว​ท่าน​จะ​กล่าว​ว่า ‘เรา​เคย​กิน​ดื่ม​กับ​นาย และ​นาย​ก็​เคย​สั่ง​สอน​ที่​ถนน​ของ​เรา’

ลก. 13:27 แต่​เจ้าของ​บ้าน​นั้น​จะ​กล่าว​ว่า ‘เรา​ไม่​รู้​ว่า​พวก​เจ้าที่​ทำ​ความ​ชั่ว​มา​จาก​ไหน จง​ไป​ให้​พ้น​หน้า​เรา’

ลก. 13:28 แล้ว​จะ​มี​การ​ร้อง​ไห้​ขบ​เขี้ยว​เคี้ยว​ฟัน​ใน​เวลา​ที่​พวก​ท่าน​เห็น​อับ​รา​ฮัม อิส​อัค ยา​โคบ และ​บรรดา​ผู้​เผย​พระ​วจนะ​ใน​แผ่น​ดิน​ของ​พระ​เจ้า แต่​ตัว​พวก​ท่าน​เอง​ก็​จะ​ถูก​ขับ​ไล่​ออก​ไป​อยู่​ข้าง​นอก

ลก. 13:29 และ​จะ​มี​คน​จาก​ทิศ​ตะวัน​ออก ทิศ​ตะวัน​ตก ทิศ​เหนือ ทิศ​ใต้ มา​นั่ง​ร่วม​โต๊ะ​ใน​แผ่น​ดิน​ของ​พระ​เจ้า

มธ. 7:24 “เพราะ​ฉะนั้น ทุก​คน​ที่​ได้ยิน​คำ​เหล่านี้​ของ​เรา​และ​ประ​พฤติ​ตาม ก็​เปรียบ​เสมือน​ผู้​ที่​มี​สติ​ปัญ​ญา​สร้าง​บ้าน​ของ​ตน​ไว้​บน​ศิลา

มธ. 7:25 แล้ว​ฝน​ก็​ตก​และ​น้ำ​ก็​ไหล​เชี่ยว ลม​ก็​พัด​ปะทะ​บ้าน​นั้น แต่​บ้าน​ไม่​ได้​พัง​ลง เพราะ​ว่า​ราก​ตั้ง​อยู่​บน​ศิลา

มธ. 7:26 แต่​ทุก​คน​ที่​ได้​ยิน​คำ​เหล่า​นี้​ของ​เรา​และ​ไม่​ประ​พฤติ​ตาม ก็​เปรียบ​เสมือน​คน​ที่​โง่​เขลา สร้าง​บ้าน​ของ​ตน​ไว้​บน​ทราย

มธ. 7:27 แล้ว​ฝน​ก็​ตก​และ​น้ำ​ก็​ไหล​เชี่ยว ลม​ก็​พัด​ปะทะ​บ้าน​นั้น บ้าน​นั้น​ก็​พัง​ทลาย​ลง และ​การ​พัง​ทลาย​นั้น​ก็​ยิ่ง​ใหญ่

1คร. 10:3 ได้​รับ​ประ​ทาน​อา​หาร​ฝ่าย​จิต​วิญ​ญาณ​เดียว​กัน​ทุก​คน

1คร. 10:4 และ​ได้​ดื่ม​น้ำ​ฝ่าย​จิต​วิญ​ญาณ​เดียว​กัน​ทุก​คน เพราะ​ว่า​พวก​เขา​ได้​ดื่ม​จาก​พระ​ศิลา​ฝ่าย​จิต​วิญ​ญาณ​ที่​ติด​ตาม​เขา​ไป พระ​ศิลา​นั้น​คือ​พระ​คริสต์

1คร. 10:5 แต่​ถึง​กระ​นั้น​ก็​ดี​มี​คน​ส่วน​มาก​ใน​พวก​นั้น​ที่​พระ​เจ้า​ไม่​พอ​พระ​ทัย เรา​ทราบ​ได้​จาก​ที่​เขา​ล้ม​ตาย​กัน​เกลื่อน​กลาด​ใน​ถิ่น​ทุร​กัน​ดาร

1คร. 10:6 เหตุ​การณ์​เหล่า​นี้​เป็น​เครื่อง​เตือน​ใจ​เรา​ไม่​ให้​ปรารถ​นา​สิ่ง​ชั่ว​เหมือน​เขา​ทั้งหลาย

1คร. 10:7 พวก​ท่าน​อย่า​นับ​ถือ​รูป​เคารพ​เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​ทำ ดัง​ที่​มี​เขียน​ไว้​ว่า “ประ​ชา​ชน​ก็​นั่ง​ลง​กิน​และ​ดื่ม แล้ว​ก็​ลุก​ขึ้น​เล่น​สนุก​สนาน

1คร. 10:8 อย่า​ให้​เรา​ล่วง​ประ​เวณี​เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​ทำ แล้ว​ก็​ล้ม​ลง​ตาย​ใน​วัน​เดียว​สอง​หมื่น​สาม​พัน​คน

1คร. 10:9 อย่า​ให้​เรา​ลอง​ดี​พระ​คริสต์ เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​ทำ แล้ว​ต้อง​พินาศ​ด้วย​งู​ร้าย

1คร. 10:10 อย่า​ให้​เรา​บ่น​เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​ทำ แล้ว​ต้อง​พินาศ​ด้วย​องค์​เพชฌ​ฆาต

1คร. 10:11 เหตุ​การณ์​เหล่า​นี้​เกิด​ขึ้น​กับ​พวก​เขา​เพื่อ​เป็น​ตัว​อย่าง และ​ได้​เขียน​ไว้​เพื่อ​เตือน​สติ​เรา​ผู้​ซึ่ง​มา​ถึง​วาระ​สุด​ท้าย​ของ​ยุค​นี้แล้ว

1คร. 10:12 เพราะ​เหตุ​นี้​คน​ที่​คิด​ว่า​ตัว​เอง​มั่น​คง​ดี​แล้ว ก็​จง​ระวัง​ไม่​ให้​ล้ม​ลง

1คร. 10:13 ไม่​มี​การ​ทด​ลอง​ใดๆ เกิด​ขึ้น​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย นอก​เหนือ​การ​ทด​ลอง​ซึ่ง​เคย​เกิด​กับ​มนุษย์ พระ​เจ้า​ทรง​ซื่อ​สัตย์ พระ​องค์​จะ​ไม่​ทรง​ให้​พวก​ท่าน​ต้อง​ถูก​ทด​ลอง​เกิน​กว่า​ที่​ท่าน​จะ​ทน​ได้ และ​เมื่อ​ถูก​ทด​ลอง พระ​องค์​จะ​ทรง​ให้​มี​ทาง​ออก​ด้วย เพื่อ​พวก​ท่าน​จะ​มี​กำ​ลัง​ทน​ได้