วันพฤหัสบดีที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ทำไมต้องนมัสการและสรรเสริญพระเจ้า? โดย Evangelist IMO MARTIN in Thailand

ทำไมต้องนมัสการและสรรเสริญพระเจ้า? โดย Evangelist IMO MARTIN in Thailand




ทำไมต้องนมัสการพระเจ้า
บุคคลในพระคำภีร์ นมัสการสรรเสริญพระเจ้า

(ปฐมกาล 4:3-5 THSV11) อยู่​มา​วัน‍หนึ่ง​คา‌อิน​นำ​พืช‍ผล​จาก​ผืน‍ดิน​มา​เป็น​ของ‍ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ส่วน​อา‌เบล​ก็​นำ​แกะ​หัว‍ปี​จาก​ฝูง​และ​ไขมัน​ของ​แกะ​มา​ถวาย พระ‍ยาห์‌เวห์​พอ‍พระ‍ทัย​อา‌เบล​และ​ของ‍ถวาย​ของ​เขา แต่​คา‌อิน​กับ​ของ‍ถวาย​ของ​เขา​นั้น พระ‍องค์​ไม่​พอ‍พระ‍ทัย คา‌อิน​ก็​โกรธ​ยิ่ง‍นัก ก้ม‍หน้า​ลง 
(ปฐม‍กาล 4:26 TH1971) ฝ่าย​เสท​ก็​มี​บุตร ชื่อ เอ‌โนช คราว​นั้น​มนุษย์​เริ่ม‍ต้น​นมัส‌การ​โดย​ออก​พระ‍นาม​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์ 
(ปฐมกาล 8:20 THSV11) โน‌อาห์​สร้าง​แท่น‍บูชา​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​และ​เลือก​เอา​สัตว์‍ใช้‍งาน​ที่​สะอาด และ​นก​ที่​สะอาด​มา​เผา‍บูชา​ถวาย​ที่​แท่น​นั้น 
(ปฐมกาล 12:8 THSV11) ท่าน​ย้าย​ไป​จาก​ที่‍นั่น มา​ถึง​ภูเขา​ทาง​ทิศ​ตะ‌วัน‍ออก​ของ​เบธ‌เอล จึง​ตั้ง​เต็นท์​อยู่​ที่‍นั่น โดย​เบธ‌เอล​อยู่​ทาง​ทิศ​ตะ‌วัน‍ตก​และ​อัย​อยู่​ทาง​ทิศ​ตะ‌วัน‍ออก และ​สร้าง​แท่น‍บูชา​พระ‍ยาห์‌เวห์​ที่‍นั่น และ​นมัส‌การ​ออก​พระ‍นาม​พระ‍ยาห์‌เวห์
(ปฐมกาล 22:9 THSV11) เมื่อ​เขา​ทั้ง‍สอง​มา​ถึง​ที่​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ตรัส​บอก​เขา​ไว้ อับ‌รา‌ฮัม​ก็​สร้าง​แท่น‍บูชา​ที่‍นั่น เรียง​ฟืน​เป็น​ระเบียบ แล้ว​มัด​อิส‌อัค​บุตร‍ชาย​วาง‍ไว้​บน​แท่น‍บูชา​บน​ฟืน
(ปฐมกาล 26:25 THSV11) ท่าน​จึง​สร้าง​แท่น‍บูชา​ที่‍นั่น และ​นมัส‌การ​ออก​พระ‍นาม​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​ตั้ง​เต็นท์​ของ​ท่าน​ที่‍นั่น คน‍ใช้​ของ​อิส‌อัค​ขุด​บ่อ‍น้ำ​บ่อ​หนึ่ง​ที่‍นั่น​ด้วย 
(ปฐมกาล 33:20 THSV11) ยา‌โคบ​สร้าง​แท่น‍บูชา​ที่​นั่น เรียก​แท่น​นั้น​ว่า เอล‌เอ‌โล‌เฮ‌อิสรา‌เอล 
(ปฐมกาล 35:7 THSV11) ที่​นั่น​ยา‌โคบ​สร้าง​แท่น‍บูชา​ไว้ และ​เรียก​สถาน‍ที่​นั้น​ว่า​เอล‌เบธ‌เอล เพราะ​ว่า​ที่​นั่น พระ‍เจ้า​ทรง​สำแดง​พระ‍องค์​แก่​ยา‌โคบ​เมื่อ​ท่าน​หนี​พี่‍ชาย​ไป 
(อพยพ 17:15 THSV11) โม‌เสส​จึง​สร้าง​แท่น‍บูชา​เรียก​ชื่อ​ว่า​ยาห์‌เวห์‍นิส‌สี
(โยชูวา 8:30 THSV11) แล้ว​โย‌ชู‌วา​ได้​สร้าง​แท่น‍บูชา​ที่​ภูเขา​เอ‌บาล​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​อิสรา‌เอล 
(ผู้วินิจฉัย 6:24 THSV11) กิ‌เด‌โอน​ก็​สร้าง​แท่น‍บูชา​แท่น​หนึ่ง​ถวาย​พระ‍ยาห์‌เวห์​ที่‍นั่น และ​เรียก​ที่​นั้น​ว่า ยาห์‌เวห์​ชา‌โลม ทุก​วัน‍นี้​แท่น​นั้น​ก็​ยัง​อยู่​ที่​เมือง​โอฟ‌ราห์ ซึ่ง​เป็น​ของ​ตระ‌กูล​อา‌บี‌เย‌เซอร์ 

เพราะ ดาวิดเป็นนักนมัสการรสรรเสริญ
(1 ซามูเอล 7:17 THSV11) แล้ว​ท่าน​กลับ‍มา​ที่​เมือง​รา‌มาห์ เพราะ​ว่า​บ้าน​ของ​ท่าน​อยู่​ที่‍นั่น ท่าน​วินิจ‌ฉัย​อิสรา‌เอล​ที่‍นั่น​ด้วย ท่าน​สร้าง​แท่น‍บูชา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ที่‍นั่น 
(1 ซามูเอล 13:14 THSV11) แต่​บัด‍นี้​ราช‍อาณา‌จักร​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ยั่ง‍ยืน พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​หา​ชาย​อีก‍คน‍หนึ่ง​ตาม​ชอบ‍พระ‍ทัย​พระ‍องค์​แล้ว และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​แต่ง‍ตั้ง​ชาย​ผู้‍นั้น​ให้​เป็น​เจ้า‍นาย​เหนือ​ชน‍ชาติ​ของ​พระ‍องค์ เพราะ​ท่าน​ไม่‍ได้​รักษา​สิ่ง​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญชา​ท่าน​ไว้” 
(1 ซามูเอล 16:18 THSV11) คน​หนึ่ง​ใน​พวก​ชาย‍หนุ่ม​ทูล​ว่า “ดู‍เถิด ข้า‍พระ‍บาท​เห็น​บุตร​คน​หนึ่ง​ของ​เจส‌ซี​ชาว​เบธ‌เล‌เฮม เป็น​ผู้​มี​ฝี‍มือ​ใน​การ​ดีด‍พิณ เป็น​คน​กล้า‍หาญ เป็น​นัก‍รบ พูด‍เก่ง และ​เป็น​คน​มี​หน้า‍ตา​ดี และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​สถิต​กับ​เขา” 
(1 ซามูเอล 16:23 THSV11) ต่อ‍มา​เมื่อ​วิญ‌ญาณ​จาก​พระ‍เจ้า​มา​เหนือ​ซา‌อูล​เมื่อ‍ไร ดาวิด​ก็​หยิบ​พิณ​ใช้​มือ​ดีด​ถวาย ซา‌อูล​ก็​ทรง​รู้‍สึก​บรร‌เทา​ลง​และ​ทรง​ดี​ขึ้น และ​วิญ‌ญาณ​ชั่ว​ก็​ละ​จาก​พระ‍องค์​ไป 
(1 ซามูเอล 17:34-37 THSV11) แต่​ดาวิด​ทูล​ซา‌อูล​ว่า “ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​เคย​เลี้ยง​ฝูง‍แกะ​ของ​บิดา และ​เมื่อ​มี​สิงโต​หรือ​หมี​มา​เอา​ลูก‍แกะ​ตัว‍หนึ่ง​ไป​จาก​ฝูง ข้า‍พระ‍บาท​ก็​ตาม​ไป​ฆ่า​มัน และ​ช่วย‍กู้​ลูก‍แกะ​นั้น​มา​จาก​ปาก​ของ​มัน ถ้า​มัน​ลุก‍ขึ้น​ต่อ‍สู้​ข้า‍พระ‍บาท ข้า‍พระ‍บาท​ก็​จับ​คาง​ของ​มัน และ​ทุบ‍ตี​มัน​จน​ตาย ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​ได้​ฆ่า​สิงโต​และ​หมี​นั้น​มา​แล้ว คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​ผู้​ไม่‍ได้​เข้า‍สุหนัต​นี้​ก็​เป็น​เหมือน​สัตว์​เหล่า‍นั้น​ตัว‍หนึ่ง ด้วย​เขา​ได้​ท้า‍ทาย​กอง‍ทัพ​ของ​พระ‍เจ้า​ผู้​ทรง‍พระ‍ชนม์‍อยู่” และ​ดาวิด​ทูล​ต่อ‍ไป​ว่า “พระ‍ยาห์‌เวห์​ผู้​ทรง​ช่วย‍กู้​ข้า‍พระ‍บาท​จาก​อุ้ง‍เท้า​ของ​สิงโต และ​จาก​อุ้ง‍เท้า​ของ​หมี จะ​ทรง​ช่วย‍กู้​ข้า‍พระ‍บาท​จาก​มือ​ของ​คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​นี้” และ​ซา‌อูล​จึง​ตรัส​แก่​ดาวิด​ว่า “จง​ไป​เถอะ และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​สถิต​อยู่​กับ​เจ้า” 
(1 ซามูเอล 17:44-47 THSV11) คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​พูด​กับ​ดาวิด​ว่า “มา‍หา​ข้า ข้า​จะ​เอา​เนื้อ​ของ​เจ้า​ให้​นก​ใน​อากาศ​กับ​สัตว์‍ป่า​กิน” แล้ว​ดาวิด​ก็​พูด​กับ​คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​คน​นั้น​ว่า “ท่าน​มา‍หา​ข้า​ด้วย​ดาบ ด้วย​หอก​และ​ด้วย​หอก‍ซัด แต่​ข้า​มา‍หา​ท่าน​ใน​พระ‍นาม​แห่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ พระ‍เจ้า​แห่ง​กอง‍ทัพ​อิสรา‌เอล ผู้​ซึ่ง​ท่าน​ได้​ท้า‍ทาย ใน​วัน‍นี้​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ทรง​มอบ​ท่าน​ไว้​ใน​มือ​ข้า และ​ข้า​จะ​ฆ่า​ท่าน​และ​ตัด​ศีรษะ​ของ​ท่าน ใน​วัน‍นี้​ข้า​จะ​ให้​ศพ​ของ​กอง‍ทัพ​ฟี‌ลิส‌เตีย​แก่​นก​ใน​อากาศ​และ​แก่​สัตว์‍ป่า เพื่อ​ทั้ง‍โลก​นี้​จะ​ทราบ​ว่า​มี​พระ‍เจ้า​องค์​หนึ่ง​ใน​อิสรา‌เอล และ​ชุม‌นุม‍ชน​นี้​ทั้ง‍สิ้น​จะ​ทราบ​ว่า พระ‍ยาห์‌เวห์​ไม่‍ได้​ทรง​ช่วย​ด้วย​ดาบ​หรือ​ด้วย​หอก เพราะ‍ว่า​การ​รบ​ครั้ง‍นี้​เป็น​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ พระ‍องค์​จะ​ทรง​มอบ​พวก‍ท่าน​ไว้​ใน​มือ​ของ​พวก‍เรา” 
(1 ซามูเอล 18:14 THSV11) ดาวิด​ประ‌สบ​ความ​สำเร็จ​ใน​ทุก​ทาง เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​สถิต​กับ​เขา 
(2 ซามูเอล 6:3-5 THSV11) และ​พวก‍เขา​ก็​เอา​เกวียน​ใหม่​บรร‌ทุก​หีบ​ของ​พระ‍เจ้า และ​นำ​ออก​มา​จาก​บ้าน​ของ​อา‌บี‌นา‌ดับ​ซึ่ง​อยู่​บน​เนิน‍เขา และ​อุส‌ซาห์​กับ​อา‌หิ‌โย​พวก​บุตร​ของ​อา‌บี‌นา‌ดับ​ก็​ขับ​เกวียน​ใหม่​เล่ม​นั้น และ​บรร‌ทุก​หีบ​ของ​พระ‍เจ้า นำ​จาก​บ้าน​ของ​อา‌บี‌นา‌ดับ​ซึ่ง​อยู่​บน​เนิน‍เขา และ​อา‌หิ‌โย​เดิน‍หน้า​หีบ ดาวิด​กับ​พงศ์‍พันธุ์​ทั้ง‍สิ้น​ของ​อิสรา‌เอล​ก็​ร่า‍เริง​กัน​เต็ม‍ที่​อยู่​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์​ด้วย​เครื่อง‍ดน‌ตรี และ​ด้วย​พิณ​เขา‍คู่​และ​พิณ​ใหญ่ รำ‌มะ‌นา กรับ และ​ฉาบ 
(2 ซามูเอล 6:12-15 THSV11) มี​คน​ไป​กราบ‍ทูล​กษัตริย์​ดาวิด​ว่า “พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​อวย‍พร​ครอบ‍ครัว​ของ​โอ‌เบด‌เอ‌โดม และ​ทุก‍สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​เขา​เนื่อง‍ด้วย​หีบ​ของ​พระ‍เจ้า” ดัง‍นั้น​ดาวิด​จึง​เสด็จ​ขึ้น​ไป​นำ​หีบ​ของ​พระ‍เจ้า จาก​บ้าน​ของ​โอ‌เบด‌เอ‌โดม​ถึง​นคร‍ดาวิด​ด้วย​ความ​ชื่น‍ชม​ยินดี และ​เมื่อ​ผู้​หาม​หีบ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เดิน​ไป​ได้​หก​ก้าว ดาวิด​ก็​ทรง​ถวาย​โค​ตัว‍หนึ่ง​กับ​ลูก‍โค​อ้วน​ตัว‍หนึ่ง และ​ดาวิด​ก็​ทรง​เต้น‍รำ​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์ ด้วย​สุด​กำลัง​ของ​พระ‍องค์ และ​ดาวิด​ทรง​สวม​เอ‌โฟด​ผ้า‍ป่าน​อยู่ ดัง‍นั้น​ดาวิด​และ​พงศ์‍พันธุ์​ทั้ง‍สิ้น​ของ​อิสรา‌เอล นำ​หีบ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ขึ้น​มา ด้วย​เสียง​โห่‍ร้อง​และ​ด้วย​เสียง​เป่า​เขา‍สัตว์ 
(2 ซามูเอล 6:20-23 THSV11) และ​ดาวิด​ก็​ทรง​กลับ​ไป​อวย‍พร​แก่​ราช‌วงศ์​ของ​พระ‍องค์ แต่​มี‌คาล​ราช‌ธิดา​ของ​ซา‌อูล​ออก‍มา​พบ​ดาวิด​และ​ทูล​ว่า “วัน‍นี้​พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล​ได้​เกียรติ‍ยศ​นัก‍หนา​ที‍เดียว นะ​เพคะ ทรง​ถอด​ฉลอง‍พระ‍องค์​วัน‍นี้​ต่อ‍หน้า​พวก​สาว‍ใช้​ของ​เหล่า​ข้า‍ราช‌การ​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท อย่าง​กับ​ไพร่​คน​หนึ่ง​แก้‍ผ้า​ไร้‍ยาง‍อาย” และ​ดาวิด​ตรัส​ตอบ​มี‌คาล​ว่า “เป็น​สิ่ง​ที่​ทำ​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์ ผู้​ทรง​เลือก​เรา​ไว้​แทน​เสด็จ‍พ่อ​ของ​เจ้า และ​แทน​ราช‌วงศ์​ทั้ง‍สิ้น​ของ​พระ‍องค์ เพื่อ​ทรง​แต่ง‍ตั้ง​ให้​เรา​เป็น​ผู้‍นำ​เหนือ​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ เหนือ​อิสรา‌เอล เรา​จึง​เริง‍โลด​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์ เรา​จะ​ยอม​ถูก​ดู‍หมิ่น​ยิ่ง‍กว่า​นี้ และ​เรา​จะ​เป็น​คน​ต่ำ‍ต้อย​ใน​สาย‍ตา​เรา แต่​พวก​สาว‍ใช้​ที่​เจ้า​พูด‍ถึง​นั้น สำหรับ​พวก‍เขา เรา​จะ​เป็น​ผู้​ที่​ได้​รับ​เกียรติ” และ​มี‌คาล​ราช‌ธิดา​ของ​ซา‌อูล​ก็​ไม่‍มี​บุตร​จน‍ถึง​วัน​สิ้น‍ชีพ 
(2 ซามูเอล 24:25 THSV11) ดาวิด​ก็​ทรง​สร้าง​แท่น‍บูชา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ที่‍นั่น และ​ทรง​ถวาย​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​กับ​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​สดับ​คำ​อธิษ‌ฐาน​เพื่อ​แผ่น‍ดิน​นั้น และ​โรค‍ร้าย​ก็​ถูก​ระงับ​เสีย​จาก​อิสรา‌เอล 
(กิจการ 13:22 THSV11) เมื่อ​ทรง​ถอด​ซา‌อูล​แล้ว พระ‍องค์​ทรง​ตั้ง​ดาวิด​ขึ้น​เป็น​กษัตริย์​ของ​พวก‍เขา และ​ทรง​เป็น​พยาน​กล่าว‍ถึง​ดาวิด​ดัง‍นี้ ‘เรา​พบ​ว่า​ดาวิด​บุตร​ของ​เจส‌ซี​เป็น​คน​ที่​ใจ​เรา​ชื่น‍ชอบ เป็น​คน​ที่​จะ​ทำ​ให้​ความ​ประ‌สงค์​ของ​เรา​สำเร็จ​ทุก‍ประ‌การ’

กษัตริย์​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์ แห่งบา‌บิ‌โลน  นมัสการสรร‌เสริญ​ถวาย​พระ‍เกียรติ​แด่​พระ‍เจ้า จิต‍ใจ​​ก็​กลับ‍คืน​เป็น​ปกติ
(‭ดาเนียล‬ ‭4‬:‭28-33‬ THSV11) สิ่ง‍เหล่า‍นี้​ทั้ง‍สิ้น​ได้​เกิด‍ขึ้น​แก่​กษัตริย์​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์ ต่อ‍มา​อีก​สิบ‍สอง​เดือน พระ‍องค์​ทรง​ดำ‌เนิน​อยู่​บน​ดาด‍ฟ้า​พระ‍ราช‌วัง​ที่​บา‌บิ‌โลน แล้ว​กษัตริย์​ตรัส​ว่า “นี่​เป็น​มหา‍บา‌บิ‌โลน ซึ่ง​เรา​ได้​สร้าง​ไว้​ด้วย​อำนาจ​ใหญ่​ยิ่ง​ของ​เรา ให้​เป็น​พระ‍ราช‌ฐาน​และ​เพื่อ​เป็น​ศักดิ์‍ศรี​อัน​สูง‍ส่ง​ของ​เรา​มิ‍ใช่​หรือ?” เมื่อ​กษัตริย์​ตรัส​ยัง​ไม่​ทัน​จบ ก็​มี​เสียง​มา​จาก​ฟ้า‍สวรรค์​ว่า “โอ กษัตริย์​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์ เรา​ประ‌กาศ​แก่​เจ้า​ว่า ราช‌อาณา‌จักร​ได้​พราก​ไป​จาก​เจ้า​แล้ว และ​เจ้า​จะ​ถูก​ขับ‍ไล่​ไป​จาก​ท่าม‍กลาง​มนุษย์ เจ้า​จะ​อยู่​กับ​สัตว์​ใน​ท้อง‍ทุ่ง จะ​ต้อง​กิน​หญ้า​อย่าง​กับ​โค จะ​เป็น​อยู่​อย่าง‍นั้น​จน​ครบ​เจ็ด​วาระ จน‍กว่า​เจ้า​จะ​เรียน​รู้​ได้​ว่า พระ‍ผู้‍สูง‍สุด​ทรง​ปก‍ครอง​บรร‌ดา​ราช‌อาณา‌จักร​ของ​มนุษย์ และ​ประ‌ทาน​ราช‌อาณา‌จักร​เหล่า‍นั้น​แก่​ผู้​ที่​พระ‍องค์​พอ‍พระ‍ทัย” ใน​ทัน‍ใด​นั้น​เอง พระ‍ดำรัส​เกี่ยว‍กับ​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์​ก็​สำเร็จ พระ‍องค์​ทรง​ถูก​ขับ‍ไล่​ไป​จาก​ท่าม‍กลาง​มนุษย์ และ​เสวย​หญ้า​อย่าง​กับ​โค และ​พระ‍กาย​ก็​เปียก​น้ำ‍ค้าง​จาก​ฟ้า‍สวรรค์ จน​ขน​งอก​ยาว​อย่าง​กับ​ขน​นก‍อิน‌ทรี และ​เล็บ​ก็​เหมือน​เล็บ‍นก 
(‭ดาเนียล‬ ‭4‬:‭34-37‬ THSV11) เมื่อ​สิ้น‍สุด​วาระ​นั้น​แล้ว ตัว​เรา​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์​ก็​แหงน​หน้า​ดู​ฟ้า‍สวรรค์ และ​จิต‍ใจ​ของ​เรา​ก็​กลับ‍คืน​เป็น​ปกติ และ​เรา​ก็​ร้อง‍สาธุการ​แด่​พระ‍ผู้‍สูง‍สุด​นั้น และ​สรร‌เสริญ​ถวาย​พระ‍เกียรติ​แด่​พระ‍องค์​ผู้​ดำรง​อยู่​เป็น​นิตย์ เพราะ​การ​ปก‍ครอง​ของ​พระ‍องค์​เป็น​การ​ปก‍ครอง​นิ‌รันดร์ และ​ราช‌อาณา‌จักร​ของ​พระ‍องค์​ดำรง​อยู่​ทุก​ชั่ว‍อายุ สำหรับ​พระ‍องค์ ชาว​พิภพ​ทั้ง‍สิ้น​นับ‍ว่า​ไร้‍ค่า พระ‍องค์​ทรง​ทำ​ตาม​ชอบ‍พระ‍ทัย​ท่าม‍กลาง​กอง‍ทัพ​แห่ง​สวรรค์ และ​ท่าม‍กลาง​ชาว​พิภพ​ด้วย ไม่‍มี​ผู้​ใด​ยับ‍ยั้ง​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍องค์​ได้ หรือ​ทูล​ถาม​พระ‍องค์​ได้​ว่า “ทำไม​จึง​ทรง​ทำ​เช่น‍นี้?” ใน​เวลา​นั้น​เอง​จิต‍ใจ​ของ​เรา​ก็​กลับ‍คืน​เป็น​ปกติ ความ​สูง‍ส่ง​และ​สง่า‍ราศี​กลับ‍มา​สู่​เรา​อีก เพื่อ​ศักดิ์‍ศรี​แห่ง​ราช‌อาณา‌จักร​ของ​เรา พระ‍สหาย​และ​ข้า‍ราช‌บริ‌พาร​ของ​เรา​กลับ‍มา‍หา​เรา และ​เรา​ก็​รับ​การ​สถาปนา​ไว้​ใน​ราช‌อาณา‌จักร​ของ​เรา ความ​ยิ่ง‍ใหญ่​กลับ​เพิ่ม‍พูน​แก่​เรา​ขึ้น​อีก บัด‍นี้​ตัว​เรา​คือ​เน‌บู‌คัด‌เนส‌ซาร์ ขอ​สรร‌เสริญ ยก‍ย่อง​และ​ถวาย​พระ‍เกียรติ​แด่​พระ‍มหา‍ราชา​แห่ง​สวรรค์ เพราะ​ว่า​พระ‍ราช‌กิจ​ของ​พระ‍องค์​ถูก‍ต้อง และ​พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍องค์​ก็​เที่ยง‍ธรรม บรร‌ดา​ผู้​ดำ‌เนิน​อยู่​ใน​ความ​เย่อ‍หยิ่ง พระ‍องค์​ก็​ทรง​สามารถ​ให้​ต่ำ‍ลง 

เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท นมัสการพระเจ้า จึงมีชัยชนะศัตรู ทั้ง 3 ชนชาติ ได้
(2 พงศาวดาร 20:1-30 THSV11) ต่อ‍มา​ภาย‍หลัง คน​โม‌อับ​และ​คน​อัม‌โมน​พร้อม​กับ​คน​เม‌อู‌นี ​บาง‍ส่วน​มา​ทำ​สง‌คราม​กับ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท มี​คน​มา​ทูล​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ว่า “มี​คน​มาก‍มาย​จาก​เอ‌โดม และ​จาก​ฟาก​ข้าง‍นั้น​ของ​ทะเล ​ยก​มา​สู้‍รบ​กับ​ฝ่า‍พระ‍บาท ดู‍สิ พวก‍เขา​อยู่​ใน​ฮา‌ซา‌โซน‌ทา‌มาร์” (คือ เอน‌กา‌ดี) และ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ก็​กลัว และ​ทรง​มุ่ง​แสวง‍หา​พระ‍ยาห์‌เวห์ ทั้ง​ทรง​ประ‌กาศ​ให้​อด‍อาหาร​ทั่ว​ยู‌ดาห์ แล้ว​ยู‌ดาห์​ชุม‌นุม​กัน​และ​แสวง‍หา​ความ​ช่วย‍เหลือ​จาก​พระ‍ยาห์‌เวห์ เขา‍ทั้ง‍หลาย​มา​จาก​ทุก​เมือง​ของ​ยู‌ดาห์ เพื่อ​แสวง​หา​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ทรง​ยืน​อยู่​ใน​ที่‍ประ‌ชุม​ของ​ยู‌ดาห์​และ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ตรง​ข้าง‍หน้า​ลาน​ใหม่​ใน​พระ‍นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​ทูล​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์ พระ‍องค์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า​แห่ง​ฟ้า‍สวรรค์​ไม่‍ใช่​หรือ? พระ‍องค์​ทรง​ครอบ‍ครอง​เหนือ​บรร‌ดา​ราช‍อาณา‌จักร​ของ​ประ‌ชา‍ชาติ​ไม่‍ใช่​หรือ? พระ‍องค์​ทรง​มี​ฤทธิ์‍เดช​และ​พลา‌นุ‌ภาพ​ใน​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍องค์ จึง​ไม่‍มี​ใคร​อาจ​ต่อ‍ต้าน​พระ‍องค์​ได้ ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า​ของ​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์ พระ‍องค์​ทรง​ขับ‍ไล่​ชาว​แผ่น‍ดิน​นี้​ออก​ไป​พ้น‍หน้า​อิสรา‌เอล​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์ และ​ประ‌ทาน​แผ่น‍ดิน​แก่​เชื้อ‍สาย​ของ​อับ‌รา‌ฮัม​สหาย​ของ​พระ‍องค์​เป็น​นิตย์ ไม่​ใช่​หรือ? และ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​อาศัย​อยู่​ใน​นั้น ทั้ง​สร้าง​สถาน‍นมัส‌การ​ใน​ที่​นั้น​ถวาย​พระ‍องค์ เพื่อ​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์​แล้ว​ทูล​ว่า ‘ถ้า​มี​เหตุ‍ร้าย​มา​เหนือ​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ดาบ การ​พิพาก‌ษา โรค​ระบาด หรือ​การ​กัน‌ดาร​อาหาร ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย​จะ​ยืน​อยู่​ต่อ‍หน้า​พระ‍นิ‌เวศ​นี้​และ​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍องค์ (เพราะ​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์​อยู่​ใน​พระ‍นิ‌เวศ​นี้) และ​ร้อง‍ทูล​ต่อ​พระ‍องค์​ใน​ความ​ทุกข์‍ใจ​ของ​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์ แล้ว​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ฟัง​และ​จะ​ทรง​ช่วย​ให้​รอด’ นี่‍แน่ะ บัด‍นี้​คน​อัม‌โมน คน​โม‌อับ และ​คน​ภูเขา​เส‌อีร์ ซึ่ง​เป็น​พวก​ที่​พระ‍องค์​ไม่​ทรง​ยอม​ให้​คน​อิสรา‌เอล​บุก‍รุก เมื่อ​ออก​มา​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ อิสรา‌เอล​ก็​หัน​ออก​ไป​โดย​ไม่‍ได้​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา ดู‍สิ เขา‍ทั้ง‍หลาย​ตอบ‍แทน​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์​ด้วย​การ​มา​ขับ‍ไล่​เรา​ให้​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​กรรม‍สิทธิ์​ของ​พระ‍องค์ ที่​พระ‍องค์​ประ‌ทาน​เป็น​มรดก​แก่​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์ ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย พระ‍องค์​จะ​ไม่​ทรง​พิพาก‌ษา​พวก‍เขา​หรือ? เพราะ​ว่า​พวก‍ข้า‍พระ‍องค์​ไม่‍มี​ฤทธิ์‍เดช​ที่​จะ​ต่อ‍สู้​คน​มาก‍มาย​นี้ ที่​กำลัง​มา​ต่อ‍สู้​กับ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย พวก‍ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​ทราบ​ว่า​จะ​ทำ​อย่าง‍ไร แต่​ดวง‍ตา​ของ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย​เพ่ง‍มอง​ที่​พระ‍องค์” ใน​ระหว่าง​นั้น​คน​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍หมด​ก็​ยืน​อยู่​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์​พร้อม​กับ​ภรรยา​ลูก​และ​เด็ก​เล็กๆ ของ​เขา และ​ใน​ท่าม‍กลาง​ที่‍ประ‌ชุม​นั้น พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เสด็จ​มา​เหนือ​ยา‌ฮา‌ซี‌เอล​บุตร​เศ‌คา‌ริ‌ยาห์ ผู้​เป็น​บุตร​เบ‌ไน‌ยาห์ ผู้​เป็น​บุตร​เย‌อี‌เอล ผู้​เป็น​บุตร​มัท‌ธา‌นิ‌ยาห์ เขา​เป็น​คน​เลวี​เชื้อ‍สาย​ของ​อา‌สาฟ และ​เขา​พูด​ว่า “ยู‌ดาห์​ทั้ง‍หมด​และ​บรร‌ดา​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ทั้ง​พระ‍ราชา​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท ขอ​จง​ฟัง พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​กับ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘อย่า​กลัว และ​อย่า​ท้อ‍แท้​เพราะ​คน​มาก‍มาย​เหล่า‍นี้​เลย เพราะ​การ​รบ​นั้น​ไม่‍ใช่​เรื่อง​ของ​ท่าน แต่​เป็น​ของ​พระ‍เจ้า พรุ่ง‍นี้​เช้า​จง​ลง‍ไป​ต่อ‍สู้​กับ​พวก‍เขา นี่‍แน่ะ เขา‍ทั้ง‍หลาย​จะ​ยก​ขึ้น​มา​ตาม​ทาง‍ขึ้น​ที่​ตำบล​ศิส พวก‍ท่าน​จะ​พบ​กับ​พวก‍เขา​ที่​ปลาย​หุบ‍เขา​ทาง​ด้าน‍หน้า​ของ​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร​เย‌รู‌เอล ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ไม่​ต้อง​ต่อ‍สู้​ใน​การ​รบ​ครั้ง‍นี้ โอ ยู‌ดาห์ และ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม จง​เข้า​ประ‌จำ​ที่ ยืน​นิ่ง​และ​มอง‍ดู​ชัย‍ชนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เพื่อ​พวก‍ท่าน’ อย่า​กลัว​และ​อย่า​ท้อ‍แท้ พรุ่ง‍นี้​จง​ออก​ไป​สู้​กับ​พวก‍เขา​และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​สถิต​กับ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย” แล้ว​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ทรง​ก้ม‍ลง​และ​ซบ‍พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์​ลง​ถึง​ดิน และ​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍หมด​กับ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ก็​กราบ‍ลง​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์ นมัส‌การ​พระ‍องค์ และ​คน​เลวี จาก​พงศ์‍พันธุ์​โค‌ฮาท​และ​พงศ์‍พันธุ์​โค‌ราห์ ก็​ยืน​ขึ้น​สรร‌เสริญ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​แห่ง​อิสรา‌เอล​ด้วย​เสียง‍ดัง​มาก เขา‍ทั้ง‍หลาย​ลุก‍ขึ้น​แต่‍เช้า​และ​ออก​ไป​ยัง​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร​เท‌โค‌อา และ​เมื่อ​เขา​ออก​ไป เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ทรง​ยืน​และ​ตรัส​ว่า “ยู‌ดาห์​และ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​เอ๋ย จง​ฟัง​ข้าพ‌เจ้า จง​วาง‍ใจ​ใน​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​รับ​ความ​มั่น‍คง จง​เชื่อ​บรร‌ดา​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍องค์ แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​รับ​ความ​สำเร็จ” และ​เมื่อ​พระ‍องค์​ทรง​ปรึก‌ษา​กับ​ประ‌ชา‍ชน​แล้ว พระ‍องค์​ทรง​แต่ง‍ตั้ง​พวก​ที่​จะ​ร้อง‍เพลง​ถวาย​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ผู้​ทรง​ไว้​ด้วย​ความ​บริ‌สุทธิ์ ขณะ​เมื่อ​พวก‍เขา​เดิน​นำ‍หน้า​กอง‍ทัพ​ออก​ไป​และ​ร้อง​ว่า “จง​ขอบ‍พระ‍คุณ​พระ‍ยาห์‌เวห์ เพราะ​ความ​รัก‍มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​ดำรง​อยู่​เป็น​นิตย์” และ​เมื่อ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​เริ่ม​ร้อง‍เพลง​และ​สรร‌เสริญ พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ให้​มี​กอง‍ซุ่ม​ต่อ‍สู้​กับ​คน​อัม‌โมน คน​โม‌อับ และ​ชาว​ภูเขา​เส‌อีร์ ซึ่ง​เข้า‍มา​สู้​กับ​ยู‌ดาห์ และ​พวก‍เขา​ก็​ถูก​ตี​แตก​ไป เพราะ​ว่า​คน​ของ​อัม‌โมน​และ​คน​โม‌อับ​หัน‍ไป​ต่อ‍สู้​กับ​ชาว​ภูเขา​เส‌อีร์ และ​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา​จน​หมด‍สิ้น และ​เมื่อ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ทำ‍ลาย​ชาว​เส‌อีร์​หมด​แล้ว พวก‍เขา​ก็​ช่วย​กัน​ทำ‍ลาย​ซึ่ง​กัน​และ​กัน เมื่อ​ยู‌ดาห์​ขึ้น​ไป​ยัง​จุด​เฝ้า​มอง​ใน​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร เขา‍ทั้ง‍หลาย​มอง​ตรง​ไป​ที่​คน​มาก‍มาย​นั้น และ ดู‍สิ มี​แต่​ศพ​นอน​อยู่​บน​แผ่น‍ดิน ไม่‍มี​สัก​คน​เดียว​ที่​รอด​ไป​ได้ เมื่อ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​และ​ประ‌ชา‍ชน​ของ​พระ‍องค์​มา​เก็บ​ของ‍ริบ​จาก​พวก‍นั้น เขา‍ทั้ง‍หลาย​พบ​ข้าว​ของ ​จำ‌นวน​มาก​ใน​พวก​นั้น ทั้ง​เสื้อ‍ผ้า และ​ของ​มี‍ค่า​ต่างๆ ซึ่ง​พวก‍เขา​เก็บ​สำหรับ​ตัว‍เอง​จน‍กว่า​เขา​จะ​ขน​ไป​ไม่‍ไหว พวก‍เขา​ใช้​เวลา​เก็บ​ของ‍ริบ​สาม​วัน เพราะ​มี​มาก​เหลือ‍เกิน และ​วัน‍ที่​สี่​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ชุม‌นุม​กัน​ที่​หุบ‍เขา​เบ‌รา‌คาห์ เพราะ​ว่า​พวก‍เขา​สรร‌เสริญ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ที่​นั้น เพราะ‍เหตุ‍นี้ เขา​จึง​เรียก​ที่​นั้น​ว่า​เบ‌รา‌คาห์ ​จน‍ถึง​ทุก​วัน‍นี้ แล้ว​คน​ยู‌ดาห์​และ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ทุก​คน​ก็​กลับ​ไป โดย​มี​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ทรง​นำ‍หน้า พวก‍เขา​กลับ​ไป​ยัง​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ด้วย​ความ​ชื่น‍บาน เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ทำ​ให้​พวก‍เขา​เปรม‍ปรีดิ์​เย้ย​ศัตรู​ของ​เขา เขา‍ทั้ง‍หลาย​มา​ยัง​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ด้วย​พิณ‍ใหญ่ พิณ‍เขา‍คู่​และ​แตร มา​ถึง​พระ‍นิ‌เวศ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​ความ​เกรง‍กลัว​พระ‍เจ้า​มา​อยู่​ใน​อาณา‌จักร​ทุก​แห่ง​ของ​ดิน‍แดน​ทั้ง‍หลาย เมื่อ​พวก‍เขา​ได้‍ยิน​ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ต่อ‍สู้​กับ​ศัตรู​ของ​อิสรา‌เอล อาณา‌จักร​ของ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​จึง​สงบ เพราะ​ว่า​พระ‍เจ้า​ของ​พระ‍องค์​ประ‌ทาน​ให้​พระ‍องค์​มี​การ​พัก​สงบ​อยู่​รอบ‍ด้าน 

สรุป (2 พงศาวดาร 20:20-24, 30 THSV11) เขา‍ทั้ง‍หลาย​ลุก‍ขึ้น​แต่‍เช้า​และ​ออก​ไป​ยัง​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร​เท‌โค‌อา และ​เมื่อ​เขา​ออก​ไป เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ทรง​ยืน​และ​ตรัส​ว่า “ยู‌ดาห์​และ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​เอ๋ย จง​ฟัง​ข้าพ‌เจ้า จง​วาง‍ใจ​ใน​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​รับ​ความ​มั่น‍คง จง​เชื่อ​บรร‌ดา​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍องค์ แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​รับ​ความ​สำเร็จ” และ​เมื่อ​พระ‍องค์​ทรง​ปรึก‌ษา​กับ​ประ‌ชา‍ชน​แล้ว พระ‍องค์​ทรง​แต่ง‍ตั้ง​พวก​ที่​จะ​ร้อง‍เพลง​ถวาย​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ผู้​ทรง​ไว้​ด้วย​ความ​บริ‌สุทธิ์ ขณะ​เมื่อ​พวก‍เขา​เดิน​นำ‍หน้า​กอง‍ทัพ​ออก​ไป​และ​ร้อง​ว่า “จง​ขอบ‍พระ‍คุณ​พระ‍ยาห์‌เวห์ เพราะ​ความ​รัก‍มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​ดำรง​อยู่​เป็น​นิตย์” และ​เมื่อ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​เริ่ม​ร้อง‍เพลง​และ​สรร‌เสริญ พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ให้​มี​กอง‍ซุ่ม​ต่อ‍สู้​กับ​คน​อัม‌โมน คน​โม‌อับ และ​ชาว​ภูเขา​เส‌อีร์ ซึ่ง​เข้า‍มา​สู้​กับ​ยู‌ดาห์ และ​พวก‍เขา​ก็​ถูก​ตี​แตก​ไป เพราะ​ว่า​คน​ของ​อัม‌โมน​และ​คน​โม‌อับ​หัน‍ไป​ต่อ‍สู้​กับ​ชาว​ภูเขา​เส‌อีร์ และ​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา​จน​หมด‍สิ้น และ​เมื่อ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ทำ‍ลาย​ชาว​เส‌อีร์​หมด​แล้ว พวก‍เขา​ก็​ช่วย​กัน​ทำ‍ลาย​ซึ่ง​กัน​และ​กัน เมื่อ​ยู‌ดาห์​ขึ้น​ไป​ยัง​จุด​เฝ้า​มอง​ใน​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร เขา‍ทั้ง‍หลาย​มอง​ตรง​ไป​ที่​คน​มาก‍มาย​นั้น และ ดู‍สิ มี​แต่​ศพ​นอน​อยู่​บน​แผ่น‍ดิน ไม่‍มี​สัก​คน​เดียว​ที่​รอด​ไป​ได้ อาณา‌จักร​ของ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​จึง​สงบ เพราะ​ว่า​พระ‍เจ้า​ของ​พระ‍องค์​ประ‌ทาน​ให้​พระ‍องค์​มี​การ​พัก​สงบ​อยู่​รอบ‍ด้าน 
(โรม 12:1 THSV11) ดัง‍นั้น พี่‍น้อง​ทั้ง‍หลาย โดย​เห็น​แก่​ความ​เมตตา‍กรุณา​ของ​พระ‍เจ้า ข้าพ‌เจ้า​จึง​วิง‍วอน​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ให้​ถวาย​ตัว​ของ​ท่าน​แด่​พระ‍องค์ เพื่อ​เป็น​เครื่อง‍บูชา​อัน​บริ‌สุทธิ์​ที่​มี​ชีวิต และ​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​พระ‍เจ้า ซึ่ง​เป็น​การ​นมัส‌การ​โดย​วิญ‌ญาณ‍จิต​ของ​ท่าน
(สดุดี 150:1-6 THSV11) สรร‌เสริญ​พระ‍ยาห์‌เวห์ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍เจ้า​ใน​สถาน‍นมัส‌การ​ของ​พระ‍องค์ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ใน​พื้น​ฟ้า​อัน​อานุ‌ภาพ​ของ​พระ‍องค์ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์ เพราะ​กิจ‍การ​อัน​ทรง​อานุ‌ภาพ​ของ​พระ‍องค์ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์ ตาม​ความ​ยิ่ง‍ใหญ่​ที่​สุด​ของ​พระ‍องค์ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ด้วย​เสียง‍แตร จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ด้วย​พิณ​เขา‍คู่​และ​พิณ​ใหญ่ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ด้วย​รำ‌มะ‌นา ​และ​การ​เต้น‍รำ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ด้วย​เครื่อง‍สาย​และ​ปี่ จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ด้วย​เสียง​ฉิ่ง จง​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์​ด้วย​เสียง​ฉาบ จง​ให้​ทุก‍สิ่ง​ที่​หาย‍ใจ​สรร‌เสริญ​พระ‍ยาห์‌เวห์ สรร‌เสริญ​พระ‍ยาห์‌เวห์ 
(ฮีบรู 10:25 THSV11) อย่า​ขาด​การ​ประ‌ชุม​เหมือน​อย่าง​บาง‍คน​ทำ​เป็น​นิสัย แต่​จง​หนุน‍ใจ​กัน​ให้​มาก​ยิ่ง‍ขึ้น เพราะ​พวก‍ท่าน​ก็​รู้​อยู่​ว่า​วัน‍นั้น​ใกล้​เข้า‍มา​แล้ว 
(สดุดี 135:15-18 THSV11) รูป‍เคารพ​ของ​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​เป็น​เงิน​และ​ทอง‍คำ เป็น​ผล‍งาน​ของ​มือ​มนุษย์ รูป​เหล่า‍นั้น​มี​ปาก แต่​พูด​ไม่‍ได้ มี​ตา แต่​ดู​ไม่‍ได้ มี​หู แต่​ฟัง​ไม่‍ได้ ทั้ง​ไม่‍มี​ลม‍หาย‍ใจ​ใน​ปาก​ของ​รูป​เหล่า‍นั้น ผู้​ที่​ทำ​รูป​เหล่า‍นั้น​จะ​เป็น​เหมือน​รูป​เหล่า‍นั้น ทุก​คน​ที่​วาง‍ใจ​ใน​รูป​เหล่า‍นั้น​ก็​เช่น‍กัน 
(ยอห์น 4:23, 24 THSV11)แต่​วาระ​นั้น​ใกล้​เข้า‍มา​แล้ว และ​บัด‍นี้​ก็​ถึง​แล้ว คือ​เมื่อ​คน​ที่​นมัส‌การ​อย่าง​แท้‍จริง​จะ​นมัส‌การ​พระ‍บิดา​ด้วย​จิต‍วิญ‌ญาณ​และ​ความ​จริง เพราะ​ว่า​พระ‍บิดา​ทรง​แสวง‍หา​คน​เช่น​นั้น​มา​นมัส‌การ​พระ‍องค์ พระ‍เจ้า​เป็น​พระ‍วิญ‌ญาณ และ​คน​ที่​นมัส‌การ​พระ‍องค์​จะ​ต้อง​นมัส‌การ​ด้วย​จิต‍วิญ‌ญาณ​และ​ความ​จริง” 
(วิวรณ์ 19:1-8 THSV11) หลัง‍จาก​นั้น​ข้าพ‌เจ้า​ได้‍ยิน​เสียง​เหมือน‍กับ​เสียง​ของ​มหา‍ชน​ที่​ดัง‍สนั่น​อยู่​ใน​สวรรค์ กล่าว​ว่า “ฮา‌เล‌ลู‌ยา ความ​รอด พระ‍สิริ และ​ฤทธา‌นุ‌ภาพ​เป็น​ของ​พระ‍เจ้า​ของ​เรา เพราะ​การ​พิพาก‌ษา​ของ​พระ‍องค์​เที่ยง‍ตรง​และ​ยุติ‍ธรรม พระ‍องค์​ทรง​พิพาก‌ษา​หญิง‍แพศ‌ยา​ตัว‍เอ้ ผู้​ทำ​ให้​แผ่น‍ดิน​โลก​เสื่อม‍ทราม​ด้วย​การ​ล่วง‍ประ‌เวณี​ของ​นาง และ​พระ‍องค์​ทรง​แก้‍แค้น​หญิง​คน​นั้น ใน​เรื่อง​โลหิต​ของ​บรร‌ดา​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์ ” คน​เหล่า‍นั้น​ร้อง​อีก​เป็น​ครั้ง‍ที่​สอง​ว่า “ฮา‌เล‌ลู‌ยา ควัน‍ไฟ​ของ​นคร​นั้น​พลุ่ง​ขึ้น​ตลอด‍ไป​เป็น​นิตย์ ” และ​พวก​ผู้‍อาวุโส​ทั้ง​ยี่‍สิบ‍สี่​คน​กับ​สิ่ง‍มี‍ชีวิต​ทั้ง​สี่ ก็​ทรุด​ตัว​ลง​นมัส‌การ​พระ‍เจ้า​ผู้​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง และ​ร้อง​ว่า “อา‌เมน ฮา‌เล‌ลู‌ยา” และ​มี​เสียง​ออก​มา​จาก​พระ‍ที่‍นั่ง​ว่า “ผู้​รับ‍ใช้​ทุก​คน​ของ​พระ‍เจ้า และ​บรร‌ดา​คน​ที่​เกรง‍กลัว​พระ‍องค์ ทั้ง​คน​เล็ก‍น้อย​และ​คน​ใหญ่‍โต จง​สรร‌เสริญ​พระ‍เจ้า​ของ​เรา” แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ได้‍ยิน​เสียง​เหมือน​อย่าง​เสียง​มหา‍ชน เหมือน​อย่าง​เสียง​น้ำ​มาก‍หลาย และ​เหมือน​อย่าง​เสียง​ฟ้า‍ร้อง​กึก‍ก้อง​ว่า “ฮา‌เล‌ลู‌ยา เพราะ​องค์‍พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​ทรง​ครอบ‍ครอง​อยู่ คือ​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ผู้​ทรง​ฤทธา‌นุ‌ภาพ​สูง‍สุด ขอ​ให้​เรา​ยินดี​และ​เปรม‍ปรีดิ์ และ​ถวาย​พระ‍เกียรติ​แด่​พระ‍องค์ เพราะ​งาน​อภิเษก‍สมรส​ของ​พระ‍เมษ‌โป‌ดก​มา​ถึง​แล้ว และ​เจ้า‍สาว​ของ​พระ‍องค์​ก็​เตรียม‍ตัว​พร้อม​แล้ว และ​โปรด​ให้​เจ้า‍สาว​สวม‍ใส่ ผ้า‍ป่าน​เนื้อ​ละ‌เอียด มัน‍ระยับ​และ​สะอาด เพราะ‍ว่า​ผ้า‍ป่าน​เนื้อ​ละ‌เอียด​นั้น​คือ​การ​ประ‌พฤติ​อัน​ชอบ‍ธรรม​ของ​ธรร‌มิก‌ชน”
(สดุดี 117:1, 2 THSV11) ประ‌ชา‍ชาติ​ทั้ง‍สิ้น​เอ๋ย จง​สรร‌เสริญ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เถิด ชน‍ชาติ​ทั้ง‍ปวง​เอ๋ย จง​ยก‍ย่อง​พระ‍องค์​เถิด เพราะ​ความ​รัก‍มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​ที่​มี​ต่อ​พวก‍เรา​นั้น​ใหญ่‍ยิ่ง​นัก และ​ความ​ซื่อ‍สัตย์​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ดำรง​เป็น​นิตย์ สรร‌เสริญ​พระ‍ยาห์‌เวห์ 

พระวิญญาณช่วย
(1 โครินธ์ 6:17 THSV11)แต่​คน​ที่​ผูก‍พัน​กับ​องค์‍พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า ก็​เป็น​จิต‍วิญ‌ญาณ​เดียว​กับ​พระ‍องค์
(ยอห์น 4:24 THSV11) พระ‍เจ้า​เป็น​พระ‍วิญ‌ญาณ และ​คน​ที่​นมัส‌การ​พระ‍องค์​จะ​ต้อง​นมัส‌การ​ด้วย​จิต‍วิญ‌ญาณ​และ​ความ​จริง” 
(สดุดี 29:1, 2 THSV11) บรร‌ดา​บุตร​ของ​พระ‍เจ้า​เอ๋ย ​จง​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เถิด จง​ถวาย​พระ‍เกียรติ​และ​พระ‍กำลัง​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ จง​ถวาย​พระ‍เกียรติ​ซึ่ง​ควร​แก่​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ จง​นมัส‌การ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ผู้​ทรง​งด‍งาม​ใน​ความ​บริ‌สุทธิ์ 
(สดุดี 115:8 THSV11) ผู้​ที่​ทำ​รูป​เหล่า‍นั้น​จะ​เป็น​เหมือน​รูป​เหล่า‍นั้น ทุก​คน​ที่​วาง‍ใจ​ใน​รูป​เหล่า‍นั้น​ก็​เช่น‍กัน 

กิจกรรมเดียวที่ทำบนสวรรค์
(วิวรณ์ 4:10, 11 THSV11) ผู้‍อาวุโส​ทั้ง​ยี่‍สิบ‍สี่​ท่าน​ก็​ทรุด​ตัว​ลง​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍องค์​ผู้​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​นั้น และ​นมัส‌การ​พระ‍องค์​ผู้​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่​ตลอด‍ไป​เป็น​นิตย์ และ​ถอด​มงกุฎ​ออก​วาง​ตรง‍หน้า​พระ‍ที่‍นั่ง​ร้อง​ว่า “องค์‍พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​และ​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์‍ทั้ง‍หลาย พระ‍องค์​ทรง​สม‍ควร​ที่​จะ​ได้​รับ‍พระ‍สิริ พระ‍เกียรติ​และ​ฤทธา‌นุ‌ภาพ เพราะ​ว่า​พระ‍องค์​ทรง​สร้าง​สรรพ‍สิ่ง และ​สรรพ‍สิ่ง​ก็​ดำรง​อยู่​และ​ถูก​สร้าง​ขึ้น​ตาม​พระ‍ประ‌สงค์​ของ​พระ‍องค์”
(วิวรณ์ 5:11-14 THSV11) แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ได้​เห็น​และ​ได้‍ยิน​เสียง​ของ​ทูต‍สวรรค์​มาก‍มาย​นับ​จำ‌นวน​เป็น​แสนๆ เป็น​ล้านๆ ที่​อยู่​รอบ​พระ‍ที่‍นั่ง รอบ​พวก​สิ่ง‍มี‍ชีวิต และ​รอบ​บรร‌ดา​ผู้‍อาวุโส ร้อง​เสียง‍ดัง​ว่า “พระ‍เมษ‌โป‌ดก​ผู้​ถูก​ปลง‍พระ‍ชนม์​แล้ว​นั้น​ทรง​สม‍ควร​ได้​รับ ฤทธา‌นุ‌ภาพ ทรัพย์‍สมบัติ พระ‍ปัญญา พระ‍กำลัง พระ‍เกียรติ พระ‍สิริ และ​คำ​สดุดี” แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ได้‍ยิน​เสียง​สิ่ง​ที่​ทรง‍สร้าง​ทั้ง‍หมด ทั้ง​ใน​สวรรค์ บน​แผ่น‍ดิน​โลก ใต้​แผ่น‍ดิน​โลก ใน​มหา‍สมุทร และ​ทุก‍สิ่ง​ซึ่ง​อยู่​ใน​ที่​เหล่า‍นั้น ร้อง​ว่า “ขอ​ให้​คำ​สดุดี พระ‍เกียรติ พระ‍สิริ​และ​อานุ‌ภาพ จง​มี​แด่​พระ‍องค์​ผู้​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​และ​แด่​พระ‍เมษ‌โป‌ดก ตลอด‍ไป​เป็น​นิตย์” และ​สิ่ง‍มี‍ชีวิต​ทั้ง​สี่​นั้น​ก็​ร้อง​ว่า “อา‌เมน” และ​บรร‌ดา​ผู้‍อาวุโส​ก็​ทรุด​ตัว​ลง​และ​นมัส‌การ
(วิวรณ์ 22:8, 9 THSV11) ข้าพ‌เจ้า​คือ​ยอห์น เป็น​ผู้​ที่​ได้‍ยิน​และ​ได้​เห็น​เหตุ‍การณ์​เหล่า‍นี้ และ​เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ได้‍ยิน​และ​ได้​เห็น​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​ก็​ทรุด​ตัว​ลง​นมัส‌การ​แทบ‍เท้า​ทูต‍สวรรค์​ที่​สำแดง​สิ่ง‍เหล่า‍นี้​แก่​ข้าพ‌เจ้า แต่​ท่าน​กล่าว​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “อย่า​ทำ​แบบ‍นี้ เรา​เป็น​ผู้​ร่วม​รับ‍ใช้​เช่น​เดียว​กับ​ท่าน​และ​พวก​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน ซึ่ง​เป็น​พวก​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ และ​พวก​ที่​ถือ​รักษา​ถ้อย‍คำ​ใน​หนัง‌สือ​นี้ จง​นมัส‌การ​พระ‍เจ้า​เถิด” 

พระเจ้าสร้างทุกสิ่งมาเพื่อ
(สดุดี 100:1-5 THSV11) แผ่น‍ดิน​โลก​ทั้ง‍สิ้น​เอ๋ย จง​โห่‍ร้อง​ด้วย​ความ​ชื่น‍บาน​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ จง​ปรน‌นิ‌บัติ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ด้วย​ความ​ยินดี จง​เข้า‍มา​อยู่​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍องค์​ด้วย​การ​ร้อง‍เพลง จง​รู้​เถิด​ว่า พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า คือ​พระ‍องค์​เอง​ที่​ทรง​สร้าง​เรา​ทั้ง‍หลาย และ​เรา​ก็​เป็น​ของ​พระ‍องค์ เรา​เป็น​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์ เป็น​แกะ​แห่ง​ทุ่ง‍หญ้า​ของ​พระ‍องค์ จง​เข้า​ประตู​ของ​พระ‍องค์​ด้วย​การ​ขอบ‍พระ‍คุณ และ​เข้า​บริ‌เวณ​พระ‍นิ‌เวศ​ของ​พระ‍องค์​ด้วย​การ​สรร‌เสริญ จง​ขอบ‍พระ‍คุณ​พระ‍องค์ จง​ถวาย​สาธุการ​แด่​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์ เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ประ‌เสริฐ ความ​รัก‍มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​ดำรง​เป็น​นิตย์ และ​ความ​ซื่อ‍สัตย์​ของ​พระ‍องค์​ดำรง​อยู่​ทุก​ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์ 

สดด. 105:1 จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ จงร้องออกพระนามพระองค์ จงประกาศบรรดากิจการของพระองค์แก่ชนชาติทั้งหลาย
สดด. 105:2 จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์ จงเล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
สดด. 105:3 จงสรรเสริญพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์ ให้ใจของบรรดาผู้แสวงหาพระยาห์เวห์ยินดี
สดด. 105:4 จงแสวงหาพระยาห์เวห์ และพระกำลังของพระองค์ แสวงหาพระพักตร์ของพระองค์เสมอ
สดด. 105:5 จงระลึกถึงการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงกระทำ หมายสำคัญและคำพิพากษาจากพระโอษฐ์ของพระองค์
สดด. 105:6 โอ พงศ์พันธุ์ของอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์ ลูกหลานของยาโคบ บรรดาผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรร
สดด. 105:7 พระองค์คือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา คำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วทั้งแผ่นดินโลก
สดด. 105:8 พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์อยู่เป็นนิตย์ คือพระวจนะที่พระองค์ทรงบัญชาไว้ตลอดหนึ่งพันชั่วอายุคน
สดด. 105:9 คือพันธสัญญาซึ่งทรงทำไว้กับอับราฮัม และคำปฏิญาณที่ทรงให้ไว้แก่อิสอัค
สดด. 105:10 ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์ กับอิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
สดด. 105:11 ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้า” เป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย
สดด. 105:12 เมื่อพวกเขายังเป็นแต่คนจำนวนน้อย แค่หยิบมือ ยังเป็นแต่คนต่างด้าวในที่นั้น
สดด. 105:13 พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้น จากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง
สดด. 105:14 พระองค์มิทรงยอมให้ผู้ใดบีบบังคับเขา พระองค์ทรงตักเตือนบรรดาพระราชาด้วยเห็นแก่พวกเขาว่า
สดด. 105:15 “อย่าแตะต้องผู้ที่เราเจิมไว้ อย่าทำอันตรายผู้เผยพระวจนะของเรา”
สดด. 105:16 เมื่อพระองค์ทรงเรียกการกันดารอาหารให้เกิดขึ้นในแผ่นดิน พระองค์ทรงทำลายอาหารทั้งหมด
สดด. 105:17 พระองค์ทรงใช้ชายคนหนึ่งไปข้างหน้าพวกเขา คือโยเซฟผู้ถูกขายไปเป็นทาส
สดด. 105:18 พวกเขาทำให้เท้าทั้งคู่ของเขาเจ็บด้วยตรวน คอของเขาเข้าอยู่ในปลอกเหล็ก
สดด. 105:19 จนกว่าสิ่งที่เขากล่าวได้เกิดขึ้นจริง พระดำรัสของพระยาห์เวห์พิสูจน์ว่าเขาถูก
สดด. 105:20 พระราชาก็ทรงใช้ให้ไปปล่อยตัวเขา ผู้ปกครองของชนชาติทั้งหลายได้ปล่อยเขาเป็นอิสระ
สดด. 105:21 พระราชาทรงตั้งเขาให้เป็นเจ้านายเหนือวังของพระองค์ เป็นผู้ปกครองกรรมสิทธิ์ทั้งสิ้นของพระองค์
สดด. 105:22 ให้บังคับบัญชาข้าราชการของพระองค์ตามชอบใจ และสอนสติปัญญาแก่ผู้อาวุโสของพระองค์
สดด. 105:23 แล้วอิสราเอลได้มาที่อียิปต์ ยาโคบได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของฮาม
สดด. 105:24 และพระเจ้าทรงทำให้ประชากรของพระองค์มีลูกดก และทรงทำให้พวกเขาแข็งแรงกว่าคู่อริ
สดด. 105:25 พระองค์ทรงหันใจเขาเหล่านั้นให้เกลียดประชากรของพระองค์ ให้ใช้กลอุบายแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
สดด. 105:26 พระองค์ทรงใช้โมเสสผู้รับใช้ของพระองค์ และอาโรนผู้ที่พระองค์ทรงเลือกไว้
สดด. 105:27 เขาทั้งสองทำหมายสำคัญของพระองค์ท่ามกลางคนเหล่านั้น ทำการอัศจรรย์ในแผ่นดินของฮาม
สดด. 105:28 พระองค์ทรงใช้ความมืดมาทำให้แผ่นดินมืด เขาทั้งหลายมิได้กบฏต่อพระวจนะของพระองค์
สดด. 105:29 พระองค์ทรงทำให้น้ำกลายเป็นเลือด และให้ปลาของพวกเขาตาย
สดด. 105:30 แผ่นดินของพวกเขาเต็มไปด้วยกบ แม้แต่ในห้องบรรทมพระราชาของเขา
สดด. 105:31 พระองค์ตรัส แล้วฝูงเหลือบก็มา และริ้นมีไปทั่วเขตแดนของพวกเขา
สดด. 105:32 พระองค์ประทานลูกเห็บแทนฝนแก่พวกเขา และฟ้าผ่าในแผ่นดินของพวกเขา
สดด. 105:33 พระองค์ทรงตีเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของพวกเขา และทรงฟาดต้นไม้ในเขตแดนของพวกเขาแหลกไป
สดด. 105:34 พระองค์ตรัส แล้วตั๊กแตนวัยบินก็มา และตั๊กแตนวัยกระโดดมานับไม่ถ้วน
สดด. 105:35 มากินพืชในแผ่นดินของพวกเขาหมด และกินผลแห่งดินของพวกเขาสิ้น
สดด. 105:36 พระองค์ทรงสังหารบุตรหัวปีในแผ่นดินของพวกเขา คือผลแรกแห่งกำลังทั้งสิ้นของพวกเขา
สดด. 105:37 แล้วพระองค์ทรงนำอิสราเอลออกไป พร้อมกับเงินและทองคำ และไม่มีสักคนหนึ่งในเผ่าของพระองค์สะดุด
สดด. 105:38 เมื่อเขาทั้งหลายจากไป อียิปต์ก็ยินดี เพราะอียิปต์หวาดกลัวอิสราเอล
สดด. 105:39 พระองค์ทรงกางเมฆเป็นเครื่องกำบัง และไฟให้ความสว่างเวลากลางคืน
สดด. 105:40 เขาทั้งหลายร้องขอ แล้วพระองค์ทรงนำนกคุ่มมา และทรงให้พวกเขาอิ่มด้วยอาหารจากฟ้า
สดด. 105:41 พระองค์ทรงเปิดหิน แล้วน้ำก็ไหลออกมา มันไหลไปเป็นแม่น้ำในที่แห้งแล้
สดด. 105:42 เพราะพระองค์ทรงระลึกถึงพระสัญญาบริสุทธิ์ของพระองค์ และอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์
สดด. 105:43 พระองค์จึงทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาด้วยความชื่นบาน ทรงนำผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้นั้นด้วยการร้องเพลง
สดด. 105:44 และพระองค์ประทานแผ่นดินของบรรดาประชาชาติแก่เขา และพวกเขาได้ผลแห่งแรงงานของชาวประเทศทั้งหลายเป็นกรรมสิทธิ์
สดด. 105:45 เพื่อพวกเขาจะปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของพระองค์ และรักษาธรรมบัญญัติของพระองค์ สรรเสริญพระยาห์เวห์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น